به نام پدر

در روزگار شروع طلبگی به این حدیث شریف زیاد می‌اندیشیدم که «اذامات العالم ثلم فی‎الاسلام ثلمـه لا یسد‎‎ها شیء.» ایجاد شکاف در اسلام با درگذشت علما برایم تبدیل به معما شده بود. به خود می‌گفتم مگر ممکن است با وجود عالمان دیگر، چنین ضربه‎ای به اسلام وارد شود؟

به نام پدر / مهدی خداجویان<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

در روزگار شروع طلبگی به این حدیث شریف زیاد می‌اندیشیدم که «اذامات العالم ثلم فیالاسلام ثلمـه لا یسد‎‎ها شیء.» ایجاد شکاف در اسلام با درگذشت علما برایم تبدیل به معما شده بود. به خود می‌گفتم مگر ممکن است با وجود عالمان دیگر، چنین ضربهای به اسلام وارد شود؟ برایم سئوال بود که چرا در حدیث شریف، به جبرانناپذیری این ضربه تأکید شده است؟ <o:p></o:p>

وقتی بدنه حوزه‎‎های علمیه را می‌دیدم و اشتیاق جوانان برای ورود به ساحت طلبگی را مشاهده می‌کردم؛ وقتی حضور علمای بزرگوار را در عرصه‎‎های گوناگون علمی می‌دیدم، این معما برایم پیچیده‌تر می‌شد. مگر می‌شود با وجود چنین بزرگانی که همیشه تاریخ اسلام در صحنه علم و عمل بوده و هستند، چنین شکافی بهوجود آید؟ با وجود این بزرگواران، حتما هر لطمهای جبران خواهد شد و هر روز بیش از قبل شاهد نشر، ترویج و تبلیغ دین خواهیم بود. <o:p></o:p>

معمای من تا مدت‌ها همراهم بود. این معما در حافظه جانبی مغزم جا خوش کرده بود و نه یادش بودم و نه بهدنبال پاسخ خاصی برایش می‌گشتم. فقط بود. تا روز تشییع جنازه استاد، آیتا... مجتهدی تهرانی رحمتا... علیه که ناگهان معمایم در میان همهمه تشییع و سوز و گداز، خودنمایی کرد و آنجا بود که فهمیدم «هنگامی که عالمی فوت کند، شکافی در اسلام بهوجود می‌آید که هیچچیز نمی‌تواند آن را پر کند.» <o:p></o:p>

پرداختن به ابعاد شخصیتی علامه سیدمحمدحسین فضلا... و آشنایی هرچه بیشتر با عالم عامل جبل عامل، مرا دچار بهت و حیرتی می‌کند شبیه به همهمه و سوز و گداز تشییع پیکر مطهر استاد. <o:p></o:p>

وقتی از بزرگ مرد زمانشناس و جامعهشناسی سخن به میان می‌آید که با تسلط بر فقه و کلام و فلسفه و دیگر علوم اسلامی، به جهاد و اجتهاد می‌پردازد، وقتی در هیاهوی روزگار آخرالزمانی پنجرههاي با صفا برایت گشوده می‌شود و چشمه‌هاي زلال از مفاهیم والای اسلامی را در سینه پدر پیر مقاومت می‌بینی، آن‌گاه است که ندیدن و نبودنش آزارت می‌دهد؛ آن‌گاه است که حس میکنی جای خالی او را هیچچیز نمیتواند پر کند. اینجاست که معنای حدیث شریف را می‌فهمی. <o:p></o:p>

مرحوم علامه برای مردم لبنان، تأکید می‌کنم برای مردم لبنان و نه تنها شیعیان و مسلمانان، و البته برای مقاومت اسلامی، پدری کرد. پدری که داغ از دست دادنش التیام نخواهد یافت که این داغ، متاعی نیست که بتوان جایگزینی برایش یافت. <o:p></o:p>

مرحوم علامه با حمایت از حرکت دلاوران مقاومت اسلامی در کنار حضور جدی و پررنگ در فعالیت‌های خیرخواهانه و انسان دوستانه، نمایی زیبا از اسلام و تشیع نشان داد. تأثیرگذاری حمایت علامه فضلا... در کنار موفقیت‌ها و پیروزی‌های حزبا...، جایگاه رزمندگان مقاومت اسلامی و شیردلان حزبا... لبنان را در میان مردم از سطح گروه و فرقهای مبارز، به حزبی مطرح و تأثیرگذار در روابط و سیاست‌های لبنان و حتی منطقه تبدیل کرد. مردم لبنان با هر مذهب و مکتبی، مقاومت اسلامی را بخشی از تعریف جدید لبنان معاصر می‌دانند. <o:p></o:p>

مرحوم علامه، فارغ از جناح‌بندی‌ها و بازی‌های متداول سیاسی، با بهره‌گیری از سنت اهل بیت عصمت و طهارت علیهمالسلام، چون طبیبی سیار بهدنبال التیام دردهای تن و روح بیمار بشریت بود. این روزها که بشریت از ناملایمات اخلاقی و رفتاری امثال خود، خسته و درمانده شده، چهچیزی می‌تواند جای نوازش‌های دستان گرم پدری مهربان و دلسوز را بگیرد؟ <o:p></o:p>

فرزندان معنوی مرحوم علامه، هیچگاه درد و داغ فقدان پدر را فراموش نخواهند کرد. ما نیز خود را فرزندان پدری می‌دانیم که جهان تشیع برایش در مسجدالحسنین علیهماالسلام خلاصه نمی‌شد. پدری که دنیا را لایق مهربانی، و مهرورزی را راه و رسم اسلامخواهی می‌دانست. <o:p></o:p>

روح پدرم شاد که می‌گفت به استاد <o:p></o:p>

فرزند مرا هیچ نیاموز بهجز عشق <o:p></o:p>

منبع: هفته نامه پنجره/ شماره 57<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>