خطبه جمعه، 25 اسفندماه 1396

مطالب مهم خطبه اول: شهر الأصمّ / ماه رحمت و غفران / ماه مناسبت‌ها / ماه عبادت و دعا / فرصت معنوی و اخلاقی.

مطالب مهم خطبه دوم: تناقضات انتخاباتی / آرام‌بخش‌های اقتصادی / جنگ در سال هشتم / روز مادر.

28 جمادى الثانی 1439 هـ برابر با 25 اسفند 1396 هـ و 16/٣/٢٠١٨ م

 

مطالب مهم خطبه اول: شهر الأصمّ / ماه رحمت و غفران / ماه مناسبت‌ها / ماه عبادت و دعا / فرصت معنوی و اخلاقی.

مطالب مهم خطبه دوم: تناقضات انتخاباتی / آرام‌بخش‌های اقتصادی / جنگ در سال هشتم / روز مادر.

 

خطبه اول:

خداوند سبحانه و تعالى در کتاب عزیز خود می‌فرماید: «هُوَ الَّذِی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیاءً وَالْقَمَرَ نُوراً وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِینَ وَالْحِسَابَ مَا خَلَقَ الله ذَلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ یفَصِّلُ الْآَیاتِ لِقَوْمٍ یعْلَمُونَ» صدق الله العظیم.

چند روز دیگر با ماه بزرگ ماه رجب فاصله داریم. ماهی که خداوند ویژگی‌ها، فضائل و برکات خاصی را برای آن در نظر گرفته است. این ماه یکی از چهار ماه حرام است که خداوند در قرآن کریم آن را ذکر کرده و آن را از سایر ماه‌های سال متمایز کرده است. می‌فرماید: «إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ الله اثْنَا عَشَرَ شَهْراً فِی كِتَابِ الله یوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِكَ الدِّینُ الْقَیمُ فَلَا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَكُمْ». ماه‌های حرام عبارت‌اند از: رجب، ذی‌القعده، ذی‌الحجه و محرم. منظور از ماه‌های حرام، ماه‌هایی است که خداوند عزوجل جنگ را در آن‌ها حرام کرده است.

 

شهر الأصمّ

از این رو این ماه در احادیث به شهر الأصمّ نامیده شده است؛ یعنی ماهی که در آن به نبرد فرانمی‌خوانند و صدای اسلحه در آن شنیده نمی‌شود. چون در این ماه آغاز یا وارد شدن به نبرد جایز نیست. مگر در حالت دفاع یا پاسخ دادن به تعدی و تجاوز. آن هم در زمانی که دیگران جنگ را آغاز می‌کنند و حرمت این ماه را می‌شکنند.

قرآن کریم جنگیدن در این ماه را بسیار خطرناک و گناهی بزرگ شمرده است. فرموده است: «یسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِیهِ قُلْ قِتَالٌ فِیهِ كَبِیرٌ وَصَدٌّ عَنْ سَبِیلِ الله».

اراده الهی بر این قرار گرفته است که این ماه، ماه آرامش میان افراد و گروه‌ها باشد. جنگ‌ها متوقف شوند، درگیری‌ها مهار شوند، کینه‌ها خاتمه یابند و واکنش گرایی به سردی بگراید. این ماه به جنگجویانی که وارد فضای نبرد و درگیری شده‌اند اجازه می‌دهد که از جنگ دست بکشند و زبان خرد و گفتگو را بر زبان خشونت و درگیری غلبه دهند؛ یعنی می‌خواهد تأکید کند که در اسلام، اصل بر صلح و مداراست و جنگ و نبرد حالتی استثنائی به شمار می‌آید.

به خاطر اهمیتی که خداوند برای این ماه و سایر ماه‌های حرام قائل شده است، قرآن کریم کسانی را که به خاطر تأمین منافع خود، ماه‌های حرام را تغییر داده و گمان می‌کنند که این کار تغییر دادن ماه‌های حرام نیست، به شدت محکوم می‌نماید و می‌فرماید: «إِنَّمَا النَّسِیءُ زِیادَةٌ فِی الْكُفْرِ یضَلُّ بِهِ الَّذِینَ كَفَرُوا یحِلُّونَهُ عَاماً وَیحَرِّمُونَهُ عَاماً لِیوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ الله فَیحِلُّوا مَا حَرَّمَ الله».

 

ماه رحمت و غفران

اهمیت این ماه به این جنبه محدود نمی‌شود. چون چیزی که باعث شده است این ماه ویژگی حاصل نماید و از شأن و جایگاه خاصی برخوردار شود، این است که ماه رجب ماه رحمت و غفران است. خداوند در این ماه، بیش از ماه‌های دیگر رحمت و غفران خود را بر بندگان خود ارزانی می‌دارد؛ بنابراین وقتی ماه رجب فرامی‌رسید، مسلمانان را دور خود جمع می‌کرد و خطاب به ایشان می‌فرمود: «أیها المسلمون، قد أظلّكم شهر عظیم مبارك، وهو الشّهر الأصبّ، یصبّ فیه الرّحمة على من عبده، إلّا عبداً مشركاً، أو مظهر بدعة فی الإسلام. فاستكثروا من قول: أستغفر الله وأسأله التّوبة، فالله غفور رحیم؛ اى مسلمانان! ماه بزرگ و مباركى بر شما سایه افكنده است، این ماه، ماه ریزان است. خداوند در این ماه رحمت خود را بر بندگانش فرومی‌ریزد، مگر آن كه بنده‌ای مشرك باشد یا بدعتى در اسلام پدید آورده باشد؛ بنابراین در این ماه بسیار بگویید: أستغفر الله وأسأله التّوبة. چون خداوند بخشنده و مهربان است.»

ولی رحمتی که خداوند بدان اشاره کرده است، مجانی نیست. بلکه دو شرط دارد: یکی این که انسان از گناهان و معصیت‌ها و کوتاهی‌هایی که در انجام مسئولیت‌ها و واجبات صورت داده است طلب بخشش کند. چون در حدیث آمده است: «رجب شهر الاستغفار لأمَّتی، فأكثروا فیه الاستغفار، فإنّه غفور رحیم؛ رجب ماه طلب بخشش امت من است؛ بنابراین در آن بسیار طلب بخشش کنید. چون او بخشنده و مهربان است.»

دیگر این که از برنامه‌های تربیتی، معنوی و ایمانی که برای این ماه آماده شده است، توشه برگیرد. از جمله برنامه‌های این ماه، تشویق به روزه گرفتن آن است، یا این که اول و وسط و آخر این ماه را روزه بگیرد، یا این که ایام البیض آن را که سیزده، چهار و پانزده رجب است یا روزهای دیگر آن را روزه بگیرد.

اما کسی که نمی‌تواند روزه بگیرد یا روزه گرفتن برای او دشوار است، برای این که از پاداش روزه‌داران جا نماند، حدیث شریف جایگزین دیگری برای آن تعیین کرده است و آن این است هر روز به نیازمندان نان صدقه بدهد و اگر این را نیز نتوانست صد مرتبه بگوید: «سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لا ینْبَغِی التَّسْبِیحُ إِلا لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَكْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ؛ منزّه است خداى بزرگ، منزّه است آن كه تسبیح جز براى او سزاوار نیست، منزّه است خداى عزیزتر و گرامی‌تر، منزّه است آن كه جامه عزت در پوشید كه تنها او براى آن جامه شایسته است.»

 

ماه مناسبت‌ها

در این ماه چند مناسبت وجود دارد. بیست و هفتم ماه رجب، سالروز مبعث نبوی(ص) و شب سیر داده شدن آن حضرت از مسجد الحرام به مسجد الاقصی است. اول ماه رجب نیز سالروز ولادت امام باقر(ع) است. سوم ماه رجب سالروز شهادت امام هادی(ع) است. سیزدهم ماه رجب سالروز ولادت امام امیرالمؤمنین(ع) است. پانزدهم ماه رجب نیز سالروز شهادت امام کاظم(ع) است و پانزدهم ماه رجب سالروز میلاد حضرت زینب(س) است.

 

ماه عبادت و دعا

در این ماه، برنامه نمازهای مستحبی وجود دارد. برخی از این نمازها در کتاب‌های ادعیه وارد شده‌اند. از دیگر برنامه‌های معنوی و تربیتی این ماه، ذکرهای بسیاری است که برای ماه رجب وارد شده است. در این ماه تشویق شده است که "لا إله إلا الله" بسیار بگوییم و سوره توحید را بخوانیم که باعث عمق یافتن توحید انسان می‌شود و انسان در برابر کسی غیر از خداوند خضوع نمی‌کند و فقط در برابر خداوند سر طاعت فرود می‌آورد.

برای این ماه دعاهای خاصی وارد شده است که مستحب است انسان به صورت روزانه بعد از نماز آن‌ها را بخواند. دعاهایی که برای این ماه وارد شده‌اند فقط برای نشان دادن نیاز و درخواست از خداوند نیست. بلکه این دعاها باعث تثبیت عظمت و محبت خداوند در دل‌های ما می‌گردد. از جمله این دعاها، دعایی است که امام صادق(ع) در هر روز ماه رجب با آن به درگاه خداوند دعا می‌نمود.

امروز ما می‌خواهیم برای روشن شدن ابعاد معنوی و ایمانی این دعا، به برخی از فرازهای آن بپردازیم. آن حضرت می‌فرماید: «خَابَ‏ الْوَافِدُونَ‏ عَلَى‏ غَیْرِکَ‏ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلَّا لَکَ وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلَّا بِکَ وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلَّا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَکَ؛ نومید شدند آنان كه بر دیگرى‏ جز تو وارد شدند و زیان‌کار شدند كسانى كه به غیر از تو رو كردند و تباه گشتند آنان كه جز به درگاه تو فرود آمدند و گرفتار قحطى شدند كسانى كه جز از فضل تو پوییدند.» در این فراز از دعا، امام صادق(ع) به این نکته اشاره می‌دارد که نیازمندان برای برآورده شدن نیازهای خود معمولاً نزد صاحبان مقام، منصب و ثروت می‌روند، حال آن که خداوند تنها کسی است که شایسته است نزد او بروند. چون کسی که نزد غیر خداوند برود، چیزی جز شکست و ناامیدی نصیب او نمی‌شود و کسی که دست به دامان غیر خداوند شود، جز با ناامیدی، زیان، تباهی و ملامت برنخواهد گشت.

ما همین معنا را در دعای امام زین العابدین(ع) نیز می‌خوانیم: «اللَّهُمَّ وَ لِی إِلَیک حَاجَةٌ قَدْ قَصَّرَ عَنْهَا جُهْدِی، وَ تَقَطَّعَتْ دُونَهَا حِیلِی، وَ سَوَّلَتْ لِی نَفْسِی رَفْعَهَا إِلَی مَنْ یرْفَعُ حَوَائِجَهُ إِلَیک، وَ لَا یسْتَغْنِی فِی طَلِبَاتِهِ عَنْک، وَ هِی زَلَّةٌ مِنْ زَلَلِ الْخَاطِئِینَ، وَ عَثْرَةٌ مِنْ عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِینَ اللَّهُمَّ وَ لِی إِلَیک حَاجَةٌ قَدْ قَصَّرَ عَنْهَا جُهْدِی، وَ تَقَطَّعَتْ دُونَهَا حِیلِی، وَ سَوَّلَتْ لِی نَفْسِی رَفْعَهَا إِلَی مَنْ یرْفَعُ حَوَائِجَهُ إِلَیک، وَ لَا یسْتَغْنِی فِی طَلِبَاتِهِ عَنْک، وَ هِی زَلَّةٌ مِنْ زَلَلِ الْخَاطِئِینَ، وَ عَثْرَةٌ مِنْ عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِینَ. ثُمَّ انْتَبَهْتُ بِتَذْکیرِک لِی مِنْ غَفْلَتِی، وَ نَهَضْتُ بِتَوْفِیقِک مِنْ زَلَّتِی، وَ رَجَعْتُ وَ نَکصْتُ بِتَسْدِیدِک عَنْ عَثْرَتِی. وَ قُلْتُ: سُبْحَانَ رَبِّی کیفَ یسْأَلُ مُحْتَاجٌ مُحْتَاجاً وَ أَنَّی یرْغَبُ مُعْدِمٌ إِلَی مُعْدِمٍ فَقَصَدْتُک، یا إِلَهِی، بِالرَّغْبَةِ؛ خداوندا! به درگاهت حاجتی آورده‌ام که قدرت دستیابی به آن را ندارم و رشته چاره‌جویی‌ام در مقابل آن گسسته و نفس من در نظرم چنین آراسته که آن نیاز را به کسی اظهار کنم که او خود نیازهایش را به درگاه تو می‌آورد و در خواسته‌اش از تو بی‌نیاز نیست و این لغزشی است از لغزش‌های اشتباه کاران و درافتادنی است از درافتادن‌های گناهکاران، سپس به یادآوریِ تو از خواب بی‌خبری بیدار شدم و به توفیق تو از آن لغزش برخاستم و به یاری تو از درافتادن برگشته و باز پس آمدم و گفتم: پاک و منزه است پروردگارم، چگونه نیازمندی از نیازمندی طلب نیاز کند؟ و چگونه تهیدستی از تهیدستی دیگر گدایی کند؟ پس‌ ای خدای من از سر شوق و رغبت آهنگ تو کردم.»

«فَکَمْ قَدْ رَأَیْتُ یَا إِلَهِی مِنْ أُنَاسٍ طَلَبُوا الْعِزّ بِغَیْرِکَ فَذَلّوا، وَ رَامُوا الثّرْوَةَ مِنْ سِوَاکَ فَافْتَقَرُوا، وَ حَاوَلُوا الِارْتِفَاعَ فَاتّضَعُوا؛ خداوندا، چه بسیار مردم را دیده‌ام که از غیر تو عزت خواستند و خوار شدند و از غیر تو ثروت طلبیدند و تهیدست گشتند و در طلب بلندى و مقام برآمدند و پست شدند.»

امام صادق(ع) این چنین ادامه می‌دهد: «بَابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ؛ در خانه‏ ات به‏ روى مشتاقان باز است.» چون دروازه خداوند باز است و هیچ‌گاه به روی دعا کنندگان بسته نیست. چون خود او فرموده است: «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ» و دروازه رحمت او به روی توبه کنندگان و نادمان بسته نمی‌شود. حتی آنانی که در گناه و معصیت غوطه‌ور هستند. اوست که فرموده است: «قُلْ یا عِبَادِی الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ الله إِنَّ الله یغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً».

«وَ خَیْرُکَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ وَ فَضْلُکَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِینَ وَ نَیْلُکَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ وَ رِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاکَ؛ و خیر و نیکی‌ات‏ به خواستاران عطا شده و فضل و بخششت براى خواهندگان مباح و آزاد است؛ عطایت براى آرزومندان مهیاست‏ و روزی‌ات حتّى براى كسانى كه نافرمانی‌ات كنند گسترده است.» این فراز از دعا به این واقعیت اشاره دارد که عطا و خیر او شامل حال همگان می‌شود. حتی آنانی که آشکارا در برابر خداوند دست به دشمنی می‌زنند.

این مفهوم را در این دعا نیز می‌خوانیم: «خَیرُكَ اِلَینا نازِلٌ وَشَّرُنا اِلَیكَ صاعِدٌ وَلَمْ یزَلْ وَلا یزالُ مَلَكٌ كَریمٌ یاْتیكَ عَنّا بِعَمَل قَبیح فَلا یمْنَعُكَ ذلِكَ مِنْ اَنْ تَحوُطَنا بِنِعَمِكَ وَتَتَفَضَّلَ عَلَینا بِآلائِكَ فَسُبْحانَكَ ما اَحْلَمَكَ وَاَعْظَمَكَ وَاَكْرَمَكَ؛ پروردگارا! همواره  تو در حق ما خوبی کرده‌ای و همواره ما در حق تو کوتاهی  کرده‌ایم  و تو ای پادشاه بزرگوار و كریم در مقابل اعمال زشت ما نعمتت را از ما دریغ نداشته‌ای و ما را از فضل خود محروم نکرده‌ای. پس پاک و منزهی تو. چقدر تو بردبار، بزرگ و کریم هستی.»

امام صادق(ع) می‌افزاید: «وَ حِلْمُکَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاکَ عَادَتُکَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِیئِینَ وَ سَبِیلُکَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِینَ؛ و بردباری‌ات حتّى در مورد آن كه به دشمنی‌ات‏ برخاسته شامل است.  شیوه‌ات نیكى به بدكاران و راه و رسمت زندگى دادن به سركشان است.» این که انسان در برابر دوستان و هواداران خود بردباری به خرج دهد و به خاطر جایگاهی که نزد او دارند، بدی‌هایشان را با خوبی پاسخ دهد، طبیعی است. ولی چیزی که اتفاق نمی‌افتد این است که در برابر نافرمانان و تعدی گران بردباری کند، به بدکاران خوبی نماید و به عصیانگران فرصت دهد.

عادت خداوند در برخورد با ما این است که بر تعدی گران بردباری کند، به بدکاران خوبی نماید و به معصیت‌کاران فرصت دهد، گویا این خداوند است که به آنان نیاز دارد.

امام صادق(ع) ادامه می‌دهد: «اللَّهُمَّ فَاهْدِنِی هُدَى الْمُهْتَدِینَ وَ ارْزُقْنِی اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِینَ؛ خدایا! پس مرا به راه راه‏یافتگان رهبرى كن و كوشش كوشایان را روزیم كن‏.» تا در ازای کسانی که نسبت به آنان مسئولیت دارم، کوتاهی ننمایم.

 

فرصت معنوی و اخلاقی

عزیزان! در آستانه ماه رجب، باید این ماه را به فرصت بهره‌مندی از این نعمت‌های معنوی و اخلاقی قرار دهیم. چون شدیداً نیاز داریم که از این ماه توشه بگیریم و با این توشه‌ها، به مصاف شهوات و طمع‌ورزی‌های دنیوی و وسوسه‌های شیطانی موجود در آن برویم. پس خوشا به حال کسانی که این ماه را با عبادت، شب‌زنده‌داری، دعا، ذکر، صدقه، کار نیک، خویشتن‌داری و تزکیه نفس از بدی‌ها احیا می‌دارند.

سخن خود را با کلامی از پیامبر خدا(ص) به پایان می‌بریم: «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَصَبَ فِی السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَكاً یقَالُ لَهُ الدَّاعِی فَإِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَجَبٍ ینَادِی ذَلِكَ الْمَلَكُ كُلَّ لَیلَةٍ مِنْهُ إِلَى الصَّبَاحِ طُوبَى لِلذَّاكِرِینَ طُوبَى لِلطَّائِعِینَ وَ یقُولُ اللَّهُ تَعَالَى أَنَا جَلِیسُ مَنْ جَالَسَنِی وَ مُطِیعُ مَنْ أَطَاعَنِی وَ غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِی الشَّهْرُ شَهْرِی وَ الْعَبْدُ عَبْدِی وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِی فَمَنْ دَعَانِی فِی هَذَا الشَّهْرِ أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِی أَعْطَیتُهُ وَ مَنِ اسْتَهْدَانِی هَدَیتُهُ وَ جَعَلْتُ هَذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَینِی وَ بَینَ عِبَادِی فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَی؛ خدای متعال مَلَكی را در آسمان هفتم قرار داده است كه به آن مَلَك، داعی(دعوت كننده) گفته می‌شود. پس وقتی كه ماه رجب می‌رسد آن فرشته هر شب تا صبح فریاد می‌زند: «خوشا به حال ذاکرین خدا! خوشا به حال گردن گزاران به بندگی خدا!» و خدا می‌فرماید: من هم‌نشین آن كسی هستم كه با من بنشیند. من مطیع كسی هستم كه مرا اطاعت نماید. آن كسی را كه از من طلب آمرزش نماید، می‌بخشم. ماه، ماه من است، بنده، بنده من است و رحمت، رحمت من است. پس هر كه مرا در این ماه بخواند، او را اجابت می‌کنم و هر كه از من درخواست نماید، به او می‌بخشم و هر كه از من طلب هدایت نماید، او را هدایت خواهم كرد. من این ماه را رشته و ریسمانی میان خود و بندگانم قرار داده‌ام، پس هر كه به این ریسمان بیاویزد به من خواهد رسید.»

 

خطبه دوم:

بسم الله الرحمن الرحیم

ای بندگان خدا! شما و خودم را به تقوای الهی و بازگشت به سوی او توصیه می‌کنم تا با این کار بخشی از دردها و رنج‌های خود را کاهش دهیم. نباید مسئولیت بسیاری از اتفاقاتی را که در زمینه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی برای ما پیش می‌آید، مثل خیلی‌های دیگر به گردن دیگران بیندازیم.

باید در درون خرد، قلب و روش‌های زندگی خود تقوا را جستجو کنیم. با این جستجو درخواهیم یافت که ریشه تمام این چیزها، بی‌تقوایی یا ضعف تقواست. خداوند خیلی روشن برای ما توضیح داده است: «ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ لِیذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یرْجِعُونَ»، «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آَمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا یكْسِبُونَ».

عزیزان! تقوا به آن اندازه که راهنمایی گرفتن از خداوند در همه امور است، نماز، روزه، حج، خمس و زکات نیست. باید در تمام سخنان، موضع‌گیری‌ها، تصمیم‌گیری‌ها، خرد و کوچک از خداوند رهنمود بگیریم. همه این‌ها باید از ایمان به خداوند سرچشمه بگیرد.

 

تناقضات انتخاباتی

از لبنان آغاز می‌کنیم که همچنان حرف و سخن انتخابات در آن جریان دارد؛ اما به رغم این که موعد انتخابات نزدیک است، فهرست‌ها و ائتلاف‌ها هنوز نهایی نشده اند. به خاطر قانون جدید انتخابات همه چیز متزلزل است. چون همه خود را با قانونی روبرو می‌بینند که حتی با ائتلاف‌های سابق و هواداران خود در مناطق، نیز به وسیله آن نمی‌توانند موقعیت و دستاوردهای جدید خود را حفظ کنند. به همین دلیل منافع انتخاباتی و کسب رأی، شمشیر برنده آن‌ها در ترکیب فهرست‌هاست. همین طور می‌بینیم که فهرست‌ها نیز در زمینه‌های سیاسی، ارزشی و شعار مقابله با فساد و انحصار دارای تناقضات متعدد است.

این وضعیت باعث خواهد شد که رأی دادن شهروند لبنانی نیز متزلزل شود. چون قانون جدید انتخابات از او می‌خواهد که به فهرست کامل رأی دهد و مجالی برای گزینش وجود ندارد. چون اصول، ارزش‌ها و ایمان او ایجاب می‌کند که افراد خاصی را انتخاب نکند. چون شکست خورده‌اند یا بیانگر نظرات او نیستند.

از این رو درخواست ما از کسانی که فهرست‌ها را تهیه می‌کنند یا نامزدها را وارد فهرست‌ها می‌کنند این است که نامزدها و فهرست‌های خوبی تهیه کنند تا به خاطر وجود افراد ناشایست، فهرستشان شکست نخورد. به ویژه این که بسیاری از این ائتلاف‌ها بعد از انتخابات ادامه نخواهد یافت.

ما اصرار داریم که به فاسدان، مفسدان و سوء استفاده کنندگان از اموال عمومی یا کسانی که توان بالقوه برای این کار را دارند رأی ندهیم. ما خواستار میهنی عاری از فساد و اختلاس و کسانی که با سرنوشت و آینده آن بازی می‌کنند هستیم.

 

آرام‌بخش‌های اقتصادی

باز هم در لبنان و در موضوعی نه چندان دور از انتخابات، شورای وزیران بودجه سال 2018 را تصویب کرد و آن را به پارلمان فرستاد. در این لایحه بیست درصد بودجه وزارت خانه‌ها کاهش یافته است. ما در عین حال که این اقدام را یک موفقیت می‌دانیم که توانسته است جلوی مصارف بی‌ضابطه وزارت خانه‌ها بر اساس اصل 12 را بگیرد، اما معتقدیم که این کاهش بودجه، نوعی آرام بخش‌ است. چون دولت همچنان با پرونده‌های اقتصادی خیلی سرد برخورد می‌کند و به خاطر شرایط موجود و بالا رفتن دیون، به سراغ درمان‌های اساسی نمی‌رود. هیچ راه حلی وجود نخواهد داشت مگر این که بر اساس سیاست اقتصادی مبتنی بر حرکت اقتصادی باشد، جلوی ریخت و پاش، فساد موجود در ادارات، استخدام‌های غیرقانونی، تسلیح توافقی، تهدید دارایی‌های دریایی و هدر رفت زباله و برق را بگیرد.

اما تفاوت در این است که دولت سعی دارد مخارج خود را کاهش دهد، اما در عین حال سخن از استخدام‌هایی است که به دور از چشم شورای خدمات غیرنظامی، آن هم بدون رعایت توازن صورت می‌گیرد. این مسئله بار اضافی ایجاد بر بودجه تحمیل می‌کند و در راستای محاسبات خاص انتخاباتی قرار دارد.

ما مانند خیلی‌ها از رسیدن کشور به سر حد فروپاشی نمی‌ترسیم. چون این کشور محکوم به سه "نه" است: نه تجزیه، نه فروپاشی و نه ثبات؛ اما نمی‌خواهیم که کمک‌های فلان کشور جلوی فروپاشی این کشور را بگیرد. چون این کمک‌ها به هیچ وجه مجانی نیستند. بلکه تابع سیاست‌های خاصی هستند. این کمک‌ها نباید به ضرر کشور و تصمیم‌های آن باشد. بلکه باید با سیاست اقتصادی درست جلوی فروپاشی لبنان گرفته شود. این سیاست باید در برنامه نامزدها دیده شود. انتخاب کنندگان نیز هنگام رأی دادن باید این مسئله را مد نظر قرار دهند. فقط باید کسانی رأی دهند که برای درمان و خروج از بحران‌ها و روبرو شدن با مسائل ملی دیگر که باید همیشه نصب العین ما باشند، بهترین طرح را ارائه داده‌اند.

 

جنگ در سال هشتم

به سوریه می‌رسیم که بحران آن وارد هشتمین سال خود شده است؛ اما هیچ راه حل سیاسی در چشم‌انداز آن دیده نمی‌شود. سوریه اگر چه از نقاط مهم و خطرناکی عبور کرده است که می‌خواستند با این بحران، تجزیه و تفرقه، رقابت‌های بین المللی و منطقه‌ای و تغییرات به وجود آمده در دولت آمریکا به صورت کامل آن را از معادلات منطقه حذف کنند. دولت آمریکا نگران افزایش درگیری‌ها در منطقه است و سوریه نیز بخشی از درگیری است. به همین جهت فاجعه انسانی، تعداد قربانیان و آوارگان سوری افزایش یافته است. از این رو از مردم سوریه می‌خواهیم که با شجاعت با این وضعیت مقابله کنند و صلح و ثبات داخلی خود را به دور از این رقابت‌ها تأمین نمایند و به این نکته برسند که سال‌های متوالی جنگ، جز ویرانی دستاوردی برای کشور نداشته است.

 

روز مادر

در آستانه 21 مارس، روز مادر قرار داریم. این روز را از صمیم قلب به همه مادران تبریک و تهنیت عرض می‌کنیم. کافی است نام مادر را ببریم تا به یاد همه مهربانی‌ها، عاطفه ورزی‌ها، فداکاری‌ها و بخشندگی‌های بدون چشم داشت مادر بیفتیم.

مادر حق بزرگی بر گردن ما دارد. وقتی در کنار ماست، باید او را گرامی بداریم، باید به او خوبی کنیم و وقتی از دنیا رفت، نباید او را فراموش نماییم. باید در هر نماز و هر وقت به یاد مادر باشیم. چون در هر نعمتی که قرار داریم، مادر نقش مهمی در داشته است؛ بنابراین از همه مادران تشکر می‌کنیم و به درگاه خداوند دعا می‌کنیم مادرانی را که زنده‌اند، حفظ نماید و آنانی را که از دنیا رفته‌اند، بر درجاتشان بیفزاید.