3 ذی الحجة 1438 هـ برابر با 3 شهریور 1396 هـ و 25/٨/٢٠١٧ م
مطالب مهم خطبه اول: سالروز ازدواج علی(ع) و فاطمه زهرا(س) / توصیههایی برای زندگی سعادتمندانه / همکاری در طاعت الهی.
مطالب مهم خطبه دوم: لبنان بر تروریسم پیروز میشود / سوریه به سوی راهحل سیاسی / فلسطین سزاوار حمایت است / سالروز ناپدید شدن امام موسی صدر.
خطبه اول:
سالروز ازدواج علی(ع) و فاطمه زهرا(س)
اول ذی الحجه سالروز ازدواج امیرالمؤمنین و حضرت زهرا(س) است. در اول ذی الحجه سال دوم هجری حضرت زهرا به خانه زناشویی قدم نهاد؛ یعنی از خانه نبوت به خانه امامت و ولایت منتقل شد. تا در فضایی آکنده از قداست و پاکی و زهد و زاده زیستی زندگی نماید و در کار دین و آخرت به همسر خود یاری رساند.
حضرت زهرا نور چشم شوهر بود و خوشبخت زیست. هیچگاه ساده زیستی را رها نکرد و خشونتهای زمانه به زندگیاش راه نیافت. چون او همسری نمونه بود. همسر علی. قهرمان مسلمانان، وزیر پیامبر، پرچمدار نصرت و جهاد. زهرا نیز باید عهدهدار این مسئولیت حساس میشد و برای علی همان نقشی را ایفا میکرد که خدیجه برای پدرش پیامبر خدا(ص) ایفا نمود. خدیجهای که شریک جهاد همسر شد، در برابر دشواریهای زندگی و دعوت به اسلام شکیبایی ورزید.
او واقعاً در حد و اندازه مسئولیتی بود که خداوند او را برای آن برگزیده بود؛ بنابراین بهترین الگو برای مسلمان مکتبی و زن مسلمان گردید. همینطور علی نیز شوهری نمونه بود و تمام دغدغه او این بود که مواظب همسرش باشد، او را خوشبخت نماید، شرایط معنوی و فکری مناسب را برای او فراهم سازد و هر کدام برای دیگری مایه آرامش و اطمینان باشد.
همه زوجها باید اینگونه باشند. باید به علی و فاطمه(ع) اقتدا کنند و در مسئولیتهای زندگی شریک همدیگر باشند. در کنار هم به مصاف مشکلات بروند. در برابر دشواریها صبر نمایند. به یکدیگر مهربان باشند و بیشتر از توانایی، چیزی را به عهده دیگری نگذارند. چون خداوند نیز جز به اندازه توانایی هر کس به او مسئولیت نداده است.
الف- مدیریت خانه و زندگی دشوار
علی و فاطمه(س) در مدیریت خانهای مشارکت داشتند که در چاردیواری آن زوجی آکنده از فضائل اخلاقی و کمال انسانی حضور داشتند. آنان کارهای خانه را میان خود تقسیم کرده بودند. از امام صادق(ع) روایت شده است: «امیرالمؤمنین(ع) هیزم جمع میکرد و آب میآورد و جارو میکرد و فاطمه(س) آرد میکرد و خمیر میکرد و نان میپخت». امام علی(ع) همکاری در کارهای خانه را فرو کاستن از مردانگی خود نمیدانست. در حالی که بسیاری از مردان کنونی این چنین هستند. همینطور انجام کارهای خانه را وظیفه زن نمیدانست. علی و فاطمه(س) به ما میآموزد که قوام، دوام و سلامت زندگی زناشویی به همکاری در کارهای خانه بستگی دارد. ما هم در رابطه با همسران خود باید این چنین باشیم. زن و شوهر باید در مشکلات، دغدغهها و چالشهای زندگی به یکدیگر کمک کنند.
ب- هماهنگی و رفتار خوب
فاطمه(س) در شرایط دشوار سیاسی با علی(ع) زندگی کرد. با این حال هر کدام از آنها تلاش داشتند که فضایی آرام و آکنده از مهربانی را در خانه مشترک فراهم کنند. به این دلیل فاطمه(س) در جهاد علی(ع) شرکت داشت. چون همانطور که در حدیث شریف آمده است جهاد زن شوهرداری خوب است.
فاطمه زهرا(س) شوهرش را تشویق میکرد، شجاعت و فداکاریاش را میستود، برای نبردهای آینده آمادهاش میکرد، بر زخمهایش مرهم میگذاشت، دردهایش را التیام میبخشید و رنج و دشواری را از او دور مینمود. تا جایی که امام علی(ع) فرمود: «ولقد کنت أنظر إليها، فتنجلي عنّي الغموم والأحزان بنظرتي إليها؛ هرگاه به او نگاه میکردم که با نگریستن به او دردها و رنجها از من رخت برمیبست».
امام علی(ع) با احترام و مهربانی با فاطمه(س) برخورد میکرد و از مقام و منزلت رفیعش به خوبی آگاه بود. تا جایی که فرمود: «فوالله ما أغضبتها ولا أکربتها من بعد ذلک حتى قبضها الله إليه، ولا أغضبتني ولا عصت لي أمراً؛ به خدا سوگند! تا زمان مرگش هرگز او را خشمگین نکردم و او نیز مرا خشمگین نکرد و از دستورم نافرمانی ننمود».
امام علی(ع) در آخرین لحظات عمر فاطمه زهرا(س) نیز این مسئله را خاطرنشان میکند. فاطمه(س) در وصیت خود به امام علی(ع) چنین میفرماید: «یا ابْنَ عَمِّ مَا عَهِدْتَنِي کاذِبَةً وَ لَا خَائِنَةً وَ لَا خَالَفْتُک مُنْذُ عَاشَرْتَنِي؛ اى پسرعمو! مىدانى که هرگز دروغ نگفتهام و از هنگامى که با یکدیگر زندگى مشترک داريم با تو مخالفتى نکردهام» امام علی(ع) نیز فرمود: «مَعَاذَ اللَّهِ أَنْتِ أَعْلَمُ بِاللَّهِ وَ أَبَرُّ وَ أَتْقَى وَ أَکرَمُ وَ أَشَدُّ خَوْفاً مِنَ اللَّهِ ... وَ اللَّهُ جَدَّدَ عَلَيَّ مُصِيبَةَ رَسُولِ اللَّهِ وَ قَدْ عَظُمَتْ وَفَاتُک وَ فَقْدُک فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ؛ پناه بر خدا که تو به احکام خدا داناتر و پرهيزکارتر و بهتر از آنى و بيشتر از آن از خدا مىترسى ... و به خدا سوگند با مرگ تو مصيبت از دست دادن پيامبر(ص) بر من تازه مىشود و مرگ تو و از دست دادن تو مصيبتى بسيار بزرگ است، ولى همگان از خداييم و همگان به سوى او باز گردندهايم».
از ابوسعید خدری روایت شده است که روزی هنگام صبحانه امام علی بن ابیطالب به فاطمه(س) فرمود: «يا فاطمة، هل عندک شيء تغذّينيه؟ قالت: لا، والّذي أکرم أبي بالنبوَّة وأکرمک بالوصيّة، ما أصبح الغداة عندي شيء، وما کان شيء أُطعمناه منذ يومين، إلاّ شيء کنت أُؤثرک به على نفسي وعلى ابنيّ هذين(الحسن والحسين)، فقال عليّ(ع): يا فاطمة، ألا کنت أعلمتني فأبغيکم شيئاً؟ فقالت: يا أبا الحسن، إنّي لأستحي من إلهي أن أکلّف نفسک ما لا تقدر عليه؛ فاطمه جان! آیا غذایی داری تا گرسنگیام برطرف شود؟ پاسخ داد: نه، قسم به خدایی که پدرم را به نبوت و تو را به امامت برگزید سوگند که دو روز است در منزل غذای کافی نداریم، آنچه بود به شما و فرزندانم حسن و حسین دادم و خود از غذای اندک موجود، استفاده نکردم. امام علی(ع) فرمود: فاطمه جان! چرا به من اطلاع ندادی تا به دنبال تهیه غذا بروم؟ حضرت زهرا فرمود: ای اباالحسن! من از پروردگار خود حیاء میکنم چیزی را از تو درخواست نمایم که تو بر آن توان و قدرت نداری».
توصیههایی برای زندگی سعادتمندانه
با توجه به آیات «ومنْ آياتِه أن خلقَ لکم منْ أنفسِکم أزواجاً لتَسْکنُوا إليها وجعلَ بَيْنَکم مودّةً ورحمةً إنَّ في ذلک لآياتٍ لقومٍ يتفکرون» و «هنَّ لباسٌ لکم وأنتم لباسٌ لهنَّ» و «ولهنَّ مثل الّذي عليهنَّ بالمعروفِ وللرّجالِ عليهنَّ درجة» شاخصههای یک زندگی سعادتمندانه را ترسیم کرد.
در سنت پاک پیامبر توصیههایی وجود دارد که با استفاده از آنها میتوانیم زندگی آرام و باثباتی را برای خودمان فراهم کنیم.
پیامبر خدا میفرماید: «ﺃﻻ ﺧﻴﺮﻛﻢ ﺧﻴﺮﻛﻢ ﻟﻨﺴﺎﺋﻪ، ﻭﺃﻧﺎ ﺧﻴﺮکم ﻟﻨﺴﺎﺋﻲ؛ آگاه باشید که بهترین شما کسانی است که به زنان خود بهترین باشند و من به زنان خود بهترینم».
زن و شوهر باید به یکدیگر خدمت کنند. چون از پیامبر خدا روایت شده است: «ﺇﻥّ ﺍﻟﺮّﺟﻞ ﻟﻴُﺆْﺟَﺮ في رﻓﻊ ﺍﻟﻠّﻘﻤﺔ ﺇﻟﻰ ﻓَﻲ ﺍﻣﺮﺃﺗﻪ؛ مرد در برابر لقمهای که در دهان زنش میگذارد پاداش میبرد».
از پیامبر خدا روایت شده است: «أيّما امرأة رفعت من بيت زوجها شيئاً من موضع إلى موضع تريد به صلاحاً، إلا نظر الله إليها، ومن نظر الله إليه لم يعذّبه؛ هر زنی که در خانه شوهرش چیزی را برای سامان دادن وضع خانه جابهجا کند، خداوند نظر [رحمت] به او میکند و هر کس مورد نظر [رحمت] خدا قرار گیرد، خدا عذابش نمیکند».
از امام باقر(ع) روایت شده است: «اَيُّما امْرَأَةٍ خَدَمَتْ زَوْجَها سَبْعَةَ اَيّامٍ اَغْلَقَ اللَّهُ عَنْها سَبْعَةَ اَبْوابِ النّارِ وَ فَتَحَ لَها ثَمانِيَةَ اَبْوابِ الْجَنَّةِ، تَدْخُلُ مِنْ اَيُّها شاءَتْ؛ هر زنى که هفت روز به شوهرش خدمت کند، خداوند درهاى هفتگانه آتش را به روى او مىبندد و هشت در بهشت را براى او مىگشايد و او از هر درى که بخواهد، وارد مىشود».
از رسول الله(ص) روایت شده است: «ﻳﺎ ﻋﻠﻲّ، ﺳﺎﻋﺔ ﻓﻲ ﺧﺪﻣﺔ ﺍﻟﺒﻴﺖ، ﺧﻴﺮ ﻣﻦ ﻋﺒﺎﺩﺓ ﺃﻟﻒ ﺳﻨﺔ؛ ای علی! یک ساعت کار در خانه از هزار سال عبادت بهتر است».
از امام کاظم(ع) روایت شده است: «جهاد المرأة حسن التبعّل؛ جهاد زن شوهرداری خوب است».
در حديث آمده است: «ما مِنْ اِمْرَأَةٍ تَسْقي زَوْجَها شَرْبَةً مِنْ ماءٍ اِلاّ کانَ خَيْراً لَها مِنْ عِبادَةِ سَنَةٍ، صِيامَ نَهارِها وَ قِيامَ لَيْلِها؛ هيچ زنى نيست که جرعهاى آب به همسرش بدهد مگر اينکه اين کار براى او از عبادت يک سال که روزهايش روزه باشد و شبهایش به عبادت بايستد بهتر است».
از پیامبر خدا روایت شده است: «جُلُوسُ الْمَرْءِ عِنْدَ عِيالِهِ أحَبُّ اِلى اللَّهِ تَعالى مِنْ اعْتِکافٍ في مسجدي هذا؛ در پيشگاه خداوند تعالى، نشستن مرد در کنار همسر خود، از اعتکاف در اين مسجد من، محبوبتر است».
در حدﻳﺚ آمده است: «ﻣﻦ ﺻﺒﺮ ﻋﻠﻰ ﺳﻮﺀ ﺧﻠﻖ ﺍﻣﺮﺃﺗﻪ ﻭﺍﺣﺘﺴﺒﻪ، ﺃﻋﻄﺎﻩ ﺍلله ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺑﻜﻞّ ﻳﻮﻡ ﻭﻟﻴﻠﺔ ﻳﺼﺒﺮ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻣﻦ ﺍﻟﺜّﻮﺍﺏ، ﻣﺎ ﺃﻋﻄﻰ ﺃﻳﻮﺏ(ع) ﻋﻠﻰ ﺑﻼﺋﻪ، ﻭﻛﺎﻥ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻣﻦﺍﻟﻮﺯﺭ ﻓﻲ ﻛﻞّ ﻳﻮﻡ ﻭﻟﻴﻠﺔ ﻣﺜﻞ ﺭﻣﻞ ﻋﺎﻟﺞ؛ هر مردی که به خاطر خدا و به امید پاداش او در برابر بداخلاقی همسرش صبر کند، خدای متعال برای هر مرتبهای که شکیبایی میورزد، همان ثوابی را به او دهد که به ایوب در قبال بلایی که دید عطا کرد و گناه زن نیز در هر روز و شب به اندازه ریگهای ریگستان است».
از رسول الله(ص) روایت شده است: «من صبرت على سوء خلق زوجها، أعطاها مثل ثواب آسيا بنت مزاحم؛ هر زنی که بر بداخلاقی شوهر خود صبر کند، خداوند به او پاداش آسیه دختر مزاحم را میدهد».
از امام باقر(ع) روایت شده است: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ کتَبَ عَلَى الرِّجَالِ الْجِهَادَ وَ عَلَى النِّسَاءِ الْجِهَادَ فَجِهَادُ الرَّجُلِ أَنْ يَبْذُلَ مَالَهُ وَ دَمَهُ حَتَّى يُقْتَلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ جِهَادُ الْمَرْأَةِ أَنْ تَصْبِرَ عَلَى مَا تَرَى مِنْ أَذَى زَوْجِهَا وَ غَيْرَتِه؛ خداوند بر مردان و بر زنان هر دو جهاد نوشته است جهاد مرد بذل مال و جان است تا کشته شود و جهاد زن آن است که بر غيرت و ناراحتىهاى شوهر صبر کند».
از دیگر توصیهها این است که در صورت توان، شوهر نسبت به نفقه خانواده خود آسان بگیرد، اما نباید به اسراف منجر شود. در این باره امام زین العابدین(ع) میفرماید: «إنّ ﺃﺭﺿﺎﻛﻢ ﻋﻨﺪ ﺍلله ﺃﺳﺒﻐﻜﻢ ﻋﻠﻰ ﻋﻴﺎله؛ کسی در پیشگاه خدا بیشتر مورد رضایت است که نسبت به خانواده خود نیکوکارتر و بامحبتتر باشد».
البته ممکن است که زن دچار خطا شود؛ اما این نیز بهانهای برای اعمال خشونت علیه او باشد. بلکه درست عکس آن باید رفتار شود. آنچه به تقوا نزدیکتر است، بخشش، مهربانی و گذشت از خطاها و لغزشهاست. در برخی از احادیث آمده است: «ﻭﺇﻥ ﺟﻬﻠﺖ ﻏﻔﺮ ﻟﻬﺎ؛ و اگر نادانی کرد، او را ببخشد».
در غیر این صورت اگر زن و شوهر در هر کار کوچکی، دقیق شوند تداوم زندگی زناشویی امکانپذیر نیست. به ویژه اینکه درباره حق زن توصیههایی نیز وارد شده است. پیامبر خدا میفرماید: «ﺃﻭﺻﺎﻧﻲ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ(ع) ﺑﺎﻟﻤﺮﺃﺓ، ﺣﺘّﻰ ﻇﻨﻨﺖ ﺃﻧﻪ ﻻ ﻳﻨﺒﻐﻲ ﻃﻼﻗﻬﺎ ﺇلّا ﻣﻦ ﻓﺎﺣﺸﺔ بيّنة؛ جبرئیل آنچنان درباره زن به من سفارش کرد که گمان کردم جز به گناهی آشکار، نباید او را طلاق داد».
همکاری در طاعت الهی
در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) آمده است: «ايُّما اِمرَأَةٍ اَعانَت زَوجها عَليَ الحَجِّ وَ الجِهادِ أوطَلَبِ العِلمِ اعطاهَا اللهُ مِنَ الثّوابِ ما يُعطي اِمرَأةَ ايّوبَ عليهالسلام؛ هر زني که شوهر خود را در رفتن به حج يا جهاد يا تحصيل علم ياري دهد خداوند اجر و ثواب همسر حضرت ايوب پيغمبر عليهالسلام را به وي عطا ميفرمايد».
همینطور باید از نظر عاطفی و اظهار محبت در رفتار و گفتار کوشش شود که این کار باعث موفقیت امور زندگی میشود. برای مثال: آرایش و حسن ظاهری. اسلام بر پاکیزگی، زینت شوهر برای زن و زن برای شوهر تأکید داشته است. این کار تأثیر بسیاری روی تداوم سعادت و آسایش زندگی زناشویی دارد و همینطور بازتاب مثبت روی زندگی شوهر در داخل و خارج از خانه دارد. حتی در محیط کار، او با خاطری آسوده و راحت به کارهای خود رسیدگی مینماید. خداوند به زنی که با شوهر خود رفتار خوب داشته باشد و اسباب راحتی و آسودگی او را فراهم کند، وعدهای فراتر از تصور او داده است و آن وعده بهشت است.
امام صادق(ع) میفرماید: «جاء رجل إلى رسول الله(ص)، فقال: إنَّ لي زوجةً إذا دخلت تلقّتني، وإذا خرجت شيّعتني، وإذا رأتني مهموماً قالت: ما يهمّک؟ إن کنت تهتمّ لرزقک فقد تکفّل به غيرک، وإن کنت تهتمّ بأمر آخرتک، فزادک الله همّاً. فقال رسول الله(ص): بشّرها بالجنّة، وقل لها: إنّک عاملة من عمَّال الله، ولک في کلّ يوم أجر سبعين شهيداً؛ مردی نزد پیامبر خدا آمد و عرض کرد: همسری دارم که وقتی وارد خانه میشوم، به پیشوازم میآید و چون بیرون میشوم، همراهیام مینماید و چون اندوهگین باشم از من میپرسد: چه چیزی تو را اندوهگین کرده است؟ اگر برای روزی خود غصه میخوری، دیگری عهدهدار آن است و اگر برای امر آخرت دغدغه داری، خداوند بر این دغدغهات بیفزاید. پیامبر فرمود: به او وعده بهشت بده و به او بگو: تو از کارگزاران خدایی و در هر روز پاداش هفتاد شهید داری».
در خاتمه باید به این نکته اشاره کنیم که زن و شوهر باید برای حفظ خوشبختی و ثبات زندگی خود تلاش کنند که این امر به صورت خلاصه در حدیث ذیل آمده است:
امام صادق(ع) میفرماید: «لَا غِنَى بِالزَّوْجِ عَنْ ثَلَاثَةِ أَشْيَاءَ فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ زَوْجَتِهِ وَ هِيَ الْمُوَافِقَةُ- لِيَجْتَلِبَ بِهَا مُوَافَقَتَهَا وَ مَحَبَّتَهَا وَ هَوَاهَا، وَ حُسْنُ خُلُقِهِ مَعَهَا وَ اسْتِعْمَالُهُ اسْتِمَالَةَ قَلْبِهَا- بِالْهَيْئَةِ الْحَسَنَةِ فِي عَيْنِهَا وَ تَوْسِعَتُهُ عَلَيْهَا- وَ لَا غِنَى بِالزَّوْجَةِ فِيمَا بَيْنَهَا وَ بَيْنَ زَوْجِهَا- الْمُوَافِقِ لَهَا عَنْ ثَلَاثِ خِصَالٍ وَ هُنَّ- صِيَانَةُ نَفْسِهَا عَنْ کلِّ دَنَسٍ حَتَّى يَطْمَئِنَّ قَلْبُهُ- إِلَى الثِّقَةِ بِهَا فِي حَالِ الْمَحْبُوبِ وَ الْمَکرُوهِ- وَ حِيَاطَتُهُ لِيَکونَ ذَلِک عَاطِفاً عَلَيْهَا عِنْدَ زَلَّةٍ تَکونُ مِنْهَا- وَ إِظْهَارُ الْعِشْقِ لَهُ بِالْخِلَابَةِ وَ الْهَيْئَةِ الْحَسَنَةِ لَهَا فِي عَيْنِه؛ در ارتباط بين زن و شوهر، مرد از سه چيز بینیاز نیست: مدارا و خوشرفتاری با زن تا محبت و علاقه زن را جلب کند و خوشاخلاقی با او به دست آوردن قلب او که با پيراستن ظاهر در مقابل ديدگان او و گشادهدستی با او امکانپذیر است و زن نسبت به شوهر سازگار خود از سه چیز بینیاز نیست که عبارتاند از: حفظ کردن خود از هر پلیدی و آلودگی تا دل شوهر در هر شرایطی – خوشایند یا ناخوشایند – نسبت به او مطمئن باشد، مراقبت از شوهر و پرستاری از وی تا اگر لغزشی از او سرزند، به مهربانی با او برخورد نماید، اظهار عشق به شوهر با عشوهگری و دلربایی و خود را به زیبایی آراستن که مورد نظر شوهرش است.»
خطبه دوم:
بسم الله الرحمن الرحیم
لبنان بر تروریسم پیروز میشود
ارتش لبنان به نبرد خود در جرود رأس بعلبک علیه تروریسم ادامه میدهد و فقط چند نقطه محدود در تصرف آنان باقیمانده است. این وضعیت نشان میدهد که پاکسازی همه مرزهای لبنان و سوریه از وجود تروریسم نزدیک است. تروریسمی که قربانیها و خسارتهای بسیاری برای لبنان در پی داشته است.
در این شرایط همه لبنان اعم از مردم و نهادها در کنار ارتش ایستادهاند. ارتشی که با دقت، حکمت و اختیار این نبرد را مدیریت میکند و هر گزینهای را که باعث پیروزی در نبرد علیه تروریسم شود، اتخاذ مینماید. امروز ارتش تروریسم را با دو گزینه مواجه کرده است: یکی نبرد برای ریشه کنی کامل تروریسم و دیگری تسلیم شدن و تعیین سرنوشت دو نظامی لبنانی ربوده شده.
ما در این شرایط حساس، ایجاد تشویش رسانهای و سیاسی درباره این نبرد برای بهرهبرداریهای داخلی را بیفایده میدانیم. چون عقیده داریم که پیروزی واقعی برای کل لبنان و عزم سیاسی موجود برای مقابله با تروریسم و حمایت از مردم و حفظ مصالح و وحدت میهن است.
سوریه به سوی راهحل سیاسی
اما در سوریه، اوضاع به سوی مذاکرات سیاسی پیش میرود. چون آتشبس در مناطق ناآرام تثبیت شده است و نبرد برای پایان دادن به تروریسم ادامه دارد. چون کارکرد منطقهای و بینالمللی تروریسم از بین رفته است و خودشان به باری سنگین برای حامیان خود تبدیل شدهاند. البته برخی تلاشهای منطقهای و بینالمللی برای شروع مذاکرات واقعی میان دولت و مخالفان در ژنو آغاز گردیده است.
این وضعیت باعث آرامش ملل اسلامی و عربی شده است. البته نگرانیها را نیز در دشمن صهیونیستی ایجاد کرده است. رهبران سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی به وضوح تمام نگرانی خود را از خاتمه جنگ داخلی و خروج قدرتمندانه ارتش سوریه از این جنگ چند ساله نشان دادهاند.
رژیم صهیونیستی به روشهای گوناگون این نگرانی را نشان داده است. یکبار با درخواست از قدرتهای بزرگ برای داشتن نقش در شکل دادن آینده سوریه و بار دیگر با تهدید به جنگ همهجانبه. همه اینها ایجاب میکند که برای مقابله با هرگونه تجاوز احتمالی آماده باشیم. چون نباید از نیرنگ این دشمن ایمن بود. به ویژه اینکه دشمن در ناامیدی و یأس قرار دارد؛ زیرا به قول رهبران این رژیم، دشمن صهیونیستی تمام توان بازدارندگی خود را پیشخور کرده است. از این رو شاید در صدد انجام برخی توطئههای سیاسی باشد تا بلکه اوضاع را به هم بریزد و جایگاه و نقش داخلی خود را بهبود ببخشد.
فلسطین سزاوار حمایت است
اما در فلسطین؛ چند روز پیش 48 مین سالگرد آتش زدن مسجد الاقصی توسط صهیونیستها بود. از آن زمان دشمن از هیچ جنایتی برای یهودیسازی و سیطره بر مسجد فروگذار نکرده است. تنها اهالی قدس و مردم فلسطین هستند که مانع تحقق اهداف دشمن شدهاند. آنان برای دفاع از مقدسات و حمایت از مسجدالاقصی سینههای عریان خود را در برابر نیروهای اشغالگر و شهرکنشینان سپر کردهاند.
چشم امید ما به قهرمانان قدس و فلسطین است که با فداکاریهای روزانه خود تأکید کردهاند در سطح دینی و ملی، در تمام عرصههای مقابله با هرگونه توطئه علیه مسجد الاقصی و خصوصاً فشارهای موجود برخی از قدرتهای بینالمللی آمادهاند. آنها مسجد الاقصی و به رسمیت شناختن حاکمیت دشمن بر بخشی از مسجد را یکی از موارد مذاکره با اشغالگران اعلام کردهاند. همه این اقدامات در راستای توطئه برای پایان دادن به قضیه فلسطین است.
ما از این دشمن و قدرتهای بینالمللی بارها گزیده شدهایم و اگر کشورهای عربی و اسلامی به خواستههای جدید دشمن تن دهند، رژیم صهیونیستی تشویق خواهد شد که خواستههای بیشتری را مطرح کند. دشمن هیچگاه از آرزوی خود برای سیطره بر مسجد الاقصی دست برنمیدارد. مگر اینکه با موضعگیری عربی و اسلامی تحتفشار باشد. این موضعگیری باید از مردم فلسطین حمایت کند و آنان را وادار کند که نیروها و گروههای خود را متحد نمایند و همه نوع حمایت را در اختیار مردم فلسطین و خصوصاً اهالی قدس قرار دهد و به آنان کمک کند که از مقدسات خود حمایت کنند. مردم قدس میتوانند عهدهدار این امانت باشند. آنان در هفتههای اخیر با شهدا، زخمیها و بازداشتیهای خود بالاترین نوع ایستادگی را به نمایش گذاشتهاند و توانستهاند همه دروازههای الکترونی و موانعی را که دشمن برای تحکیم سیطره بر مسجد الاقصی ایجاد کرده بود، از میان بردارند.
سالروز ناپدید شدن امام موسی صدر
چند روز دیگر سالروز ناپدید شدن امام موسی صدر و دو همراه وی است. کسانی که دست به این اقدام زدند میخواستند تضمین وحدت ملی، نیروی بازدارنده در برابر اشغالگری و قدرت رفع محرومیت را از لبنان بگیرند. ولی ارزشهای دینی و ملی که امام موسی صدر در جان لبنانیها کاشت و خطی که پایهگذاری کرد، مبنایی را پایهگذاری کرد که باورمداران به این ارزشها توانستند از درد و رنج این محنت عبور کنند و قدرتی را ایجاد نمایند که جلوی توطئه تجزیه را گرفت و در شکست اشغالگری صهیونیستی سهم گرفت و وحدت ملی را زنده نمود.
امروز با توجه به فضای متشنج دینی و مذهبی که کل منطقه را فراگرفته است، ما امام موسی صدر را به عنوان نماد گفتگو، وحدتگرایی و بازاندیشی در کنار خود نداریم. امروز نقش او را در مقابله با همه انواع فتنهگریها و نبرد او با انواع عقبماندگیها و واپسگراییها را با خود نداریم.
همینطور اصرار مبنایی او را برای بازگرداندن قدس، ریشهکنی طایفهگرایی سیاسی و ایجاد دولت قانون و عدالت را در کنار خود نداریم. دولتی که با مردم مقاوم خود قوی باشد و در برابر مطامع دشمن ایستادگی کند. از همه لبنانیها میخواهیم که به این اصول و رهنمودها که امام موسی صدر در راه آزادی، بیداری و وحدت میهن مطرح کرد، پایبند و ملتزم باشند.