نشست "آیا ریشه گرایش های افراط گرایانه به ادیان برمی گردد؟"<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

به دعوت مؤسسه اندیشه اسلامی معاصر و مرکز فرهنگی اسلامی نشستی تحت عنوان "آیا ریشه گرایش های افراط گرایانه به ادیان برمی گردد؟" در سالن سخنرانی های مسجد امامین حسنین(ع) با حضور جمعی از فرهنگیان و ارباب جراید و علاقمندان برگزار گردید.<o:p></o:p>

استاد محمد شرّی که مدیریت این نشست علمی را به عهده داشت اظهار داشت: افراط گرایی پدیده ای انسانی است که ممکن است همه اندیشه ها و اعتقادات و تجارب سیاسی و دینی و اجتماعی را در بر بگیرد. او اشاره داشت: افراط گرایی دینی پیش از این که برای دیگران خطر داشته باشد، برای خود دین خطر دارد. چرا که باعث ویرانی خود دین می شود و واکنش هایی را علیه اصل دین موجب می گردد.<o:p></o:p>

سپس دکتر محمد فرج استاد دانشگاه اسلامی بیروت تأکید داشت: ضروری است که مفهوم میانه روی در اسلام زنده شود. او افراط گرایی را به معنای طرفداری یک جانبه و دوری از میانه روی دانست که لازمه انقلابی گری می باشد. او اشاره داشت که در حال حاضر افراط گرایی رنگ خشونت و غلو و تروریسم به خود گرفته است. ایشان اعلام اسلام به عنوان یگانه دشمن غرب بعد از فروپاشی کمونیسم و پذیرش نظریه "جنگ تمدن های هانتینگتون" توسط غرب با همه نهاد و مؤسسات و نیز کوتاهی مسلمانان در شناخت اسلام به عنوان رسالتی برای همه جهانیان را مهمترین علل افراط گرایی دانست. او اظهار داشت که جامعه ما از دو مشکل عمده رنج می برد. یکی تبدیل شدن نظر به دین و دیگری در آمیختن عبادت و اعتقادات و سیاست.<o:p></o:p>

حجة الاسلام والمسلمین شیخ حسین الخشن ناظر حوزه علمیه المعهد الشرعی الاسلامی نیز در سخنان خود چنین گفت: نمی توان دین را علت افراط گرایی دانست. بلکه باید به طرح سؤال در باره سرچشمه های افراط  گرایی پرداخت. اگر در ما قابلیت افراط گرایی وجود ندارد، پس چرا به آن گرایش داریم؟ <o:p></o:p>

ایشان قابلیت های افراط گرایی را فقر و ظلم و استبداد و سرکوب و اشغالگری و یک عامل دیگر می داند که باید جرأت اعتراف بدان را داشته باشیم و آن فهم نادرست از اسلام و وجود برخی متون در میراث اسلامی است که نمی توانند به دور از دستبرد و دروغ باشد. خشونت صرف یک رفتار نادرست نیست. بلکه یک فرهنگ مخدوش است. زیرا اگر رفتار بود، امکان درمان آن وجود داشت. باید با مسأله تکفیر مقابله کرد. تکفیر فقط یک گرایش نیست، بلکه مبنای معرفتی دارد. باید فرهنگ مهربانی و مدارا را در جامعه ترویج کرد. این کار باید از خانواده آغاز شود و سپس رسانه ها و حوزه ها و نهادهای آموزشی را در بر بگیرد.<o:p></o:p>

استاد نصری الصایغ نویسنده و روزنامه نگار، سخنران پایانی بود. او اظهار داشت: اگر به دین به عنوان یک متن تأسیسی نگاه شود، هیچ رابطه ای با افراط گرایی ندارد. مشکل چیزهایی است که دین داران وارد دین کرده اند. افراط گرایی در متن سیاست قرار دارد، در حالی که دین از آن بری می باشد. مشکل در قرائت های فکری و دینی متعدد نیست، بلکه در تحمیل یک قرائت از متون دینی می باشد. زیرا ممکن است که در فهم متون دینی و تبدیل فهم به عمل، دچار افراط گرایی شویم.<o:p></o:p>

وقتی که حق تحت فشار قرار دارد و خشونت در قالب مقاومت تجلی می یابد، نمی توان جلوی خشونت را گرفت. ولی استفاده از خشونت در برابر مردم یا کسانی که عقائد گوناگونی دارند یا مجموعه های انسانی که اندیشه های دیگری دارند، ممنوع است. زیرا در باره اختلاف بایسته پیرامون حقایق و مصالح روشن، توصیه های بسیاری وجود دارد.<o:p></o:p>