<o:p> </o:p>

مقدمه<o:p></o:p>

سیدعلی فضل الله فرزند مرجع دینی اسلامی راحل علامه سید محمد حسین فضل الله، تأکید کردند که ایشان خود را به عنوان مرجع دینی مطرح نکرده اند. او می خواهد که خانه آن فقید راحل به روی گفتگو و پذیرش نصیحت و کمک به مردم باز باشد. زیرا این همان روش صحیحی است که مورد نظر اسلامی است که جهان خواهان آن می باشد.<o:p></o:p>

فضل الله در آستانه دیدار از کویت با روزنامه السیاسة این کشور به گفتگو پرداخت.<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

ایشان بر این عقیده هستند که منطقه با چالشهای بزرگی روبرو می باشد. این چالشها با تلاش برای از بین بردن قضیه فلسطین آغاز شده و به فضا سازی برای بروز فتنه فرقه ای شیعه و سنی به منظور آسیب زدن به اسلام و وجهه آن می انجامد.<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

ایشان از دنیای اسلام و جهان عرب می خواهد که آن چه را در پیرامون آنها جریان دارد به خوبی درک کنند و گذار از آن را در رأس اولویتهای خود قرار دهند. وی گفت که به این وضعیت بدبین نیست. وی به نقاط ضعفی اعتراف داشت که دشمنان سعی دارند از طریق آنها نفوذ کنند. ولی در مقابل نقاط روشنی هم وجود دارد که باید مورد استفاده قرار گیرد.<o:p></o:p>

فضل الله از لبنانیها خواست که نسبت به تؤطئه هایی که برایشان ترتیب داده شده است کاملاً هوشیار باشند. هر چند که آنان در نهایت دیر یا زود، محکوم به توافق هستند. ایشان اشاره داشتند که توافق دوحه بهترین دلیل برای است که آنان بعد از آن همه جریانات گوناگون دیدند باید به میز گفتگو باز گردند. ایشان از این حقیقت پرده برداشت که بعضیها خواهان دودی لبنانی برای پوشاندن کل جریانات کل منطقه می باشند.<o:p></o:p>

فضل الله دموکراسی جاری در کویت را مورد ستایش قرار داد و آن را الگویی توصیف کرد که منطقه باید از آن الگو بگیرد. ایشان مواضع حکیمانه امیر دولت کویت شیخ صباح الاحمد الصباح را در مهار فتنه مورد ستایش قرار داد. زیرا حادثه ای که روی داده بود بسیار خطرناک بود که مردم آگاه و با صلابت کویت با حفظ وحدت خود نگذاشتند که فرصت طلبان از آب گِل آلود ماهی بگیرند و برنامه های خود را اجرا کنند. ایشان در پایان این گفتگو حمله نظامی به ایران را با وجود افزایشها فشارها بعید دانستند. <o:p></o:p>

متن این گفتگو تقدیم خوانندگان گرامی می شود:<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

•           بعد از رحلت پدر گرامیتان مرجع شیعی سید محمد حسین فضل الله، چگونه مسؤولیتهای ایشان به شما منتقل شد؟ آیا تقلید از شما طبق روند رایج در شیعه صورت گرفته است؟<o:p></o:p>

•           من در تمام زندگی پدرم، مسؤولیتهایی را که ایشان انجام می دادند پیگیری کرده ام. در کنار این من همیشه در تنظیم امور در داخل و خارج بیرون لبنان همکاری داشته ام. همین طور در دوران بیماریشان در همه قضایا همراه ایشان بوده ام. در همین زمان من در همه نمازهای جمعه همراه ایشان بودم و بعد از این که ایشان به دلیل بیماری نتوانستند در مسجد حضور یابند این مسؤولیت را انجام دادم. من در همه مناسبتها و مراسم، در داخل و خارج لبنان و کنفرانسهایی که ایشان باید حضور می یافتند، نماینده ایشان بوده ام. <o:p></o:p>

این پیگیری مداوم، برای من یک امر طبیعی به شمار می آید. اما در رابطه با موضوع مرجعیت باید گفت که من خود را به عنوان مرجع دینی مطرح نکرده ام. هر چند که هر انسانی که در حوزه دین فعالیت داشته باشد و در این عرصه حضور معنوی داشته باشد، می خواهد که در جایگاه مرجعیت هم قرار بگیرد. ولی این قضیه در حال حاضر مطرح نیست. نهایت این که انسان در زمینه های فقهی نظر خود را ارائه می دهد. این مردم هستند که در این باره تصمیم می گیرند که تقلید کنند یا تقلید نکنند.<o:p></o:p>

این امر به آینده بستگی دارد. ولی فعلاً مطرح نیست. من نمی خواهم خود را به عنوان مرجع مطرح کنم. با این که در کلیه مسائل فقهی مشارکتی تمام دارم. من اولین بحث علمی حضرت سید را به رشته تحریر در آوردم. بعد از این نیز ممکن است کتابهایی در این زمینه منتشر شود.<o:p></o:p>

اما در باره مؤسسات باید گفت که من نقش فعالی در آنها دارم. من به عنوان نائب رئیس یعنی نائب سید در همه مؤسسات فعالیت دارم. همین طور رئیس جمعیت مبرات امام خوئی و رئیس جمعیتهای دیگر بوده ام و هنوز هم این مسؤولیت را ادامه می دهم. تمام توجه ما این است که درِِ این خانه هم چنان باز بماند. خانه ای برای گفتگو و پذیرش نصیحت و کمک به برآورده کردن نیازهای مردم و مرکز پاسخگویی به سؤالها و پرسشهایشان با قلبی باز با همان روشی که سید آن را پیگیری می کرد، باقی بماند. زیرا این روش همان روش اسلامی است که دنیا آن را می خواهد.<o:p></o:p>

•           سید خوانشی روشن از حوادث پیرامونی ما داشت. تصور شما از این حوادث چیست؟ به نظر شما با توجه به تنشهایی که وجود دارد، این حوادث چه تأثیری روی لبنان خواهد داشت؟<o:p></o:p>

•           طبعاً در حال حاضر منطقه با چالشهای بزرگی روبرو می باشد. خصوصاً در ارتباط با قضیه فلسطین و از بین بردن این قضیه از درون و وارد کردن آن در وادیهای بی سرانجام. متأسفانه از تناقضاتی که بین دولتهای عربی وجود دارد دارد سوء استفاده هایی صورت می گیرد. برای همکاری در قضایای جاری در منطقه روابط عربی وضوح کافی وجود ندارد، بین محورهای عربی و اسلامی درگیریهایی وجود دارد. فضای فتنه آلودی وجود دارد که می خواهند دنیای عرب را در آن غرق کنند. فتنه شیعه سنی فتنه دیگری است که در کنار فتنه های دیگر می خواهند در لبنان و مصر و جهان بدان دامن بزنند. تلاشهایی وجود دارد که می خواهند دنیای اسلام و جهان عرب را به خودشان و به یکدیگر مشغول دارند. می خواهند دولتها را به یکدیگر مشغول کنند و انظار را از چالشهایی که به فتنه منجر می شوند و به اسلام و سیمای اسلام آسیب می زنند و آن را داعیه دار خشونت و سر بریدن و کشتار معرفی می کنند یا چالشهایی که منطقه در موضوع فلسطین با آنها روبرو می باشد، باز دارند.<o:p></o:p>

از این رو ما از دنیای اسلام و جهان عرب می خواهیم که پیرامون خود را به خوبی درک نماید و اولویتهای خود را گذار از آن قرار دهد. طبیعی است که اختلافات سیاسی به وجود آید، ولی وظیفه ما این است که این اختلافات را سرد کنیم و سیمایی را نشان دهیم که امام علی (ع) آن را به نمایش گذاشت و به اوضاع پیرامونی خود و نقشه ای که برای منطقه و خصوصاً قضیه فلسطین ترسیم شده است، خوب فکر کنیم.<o:p></o:p>

ما به جریانات منطقه بدبین نیستیم و معتقدیم که نقاط ضعفی در دنیای اسلام وجهان عرب وجود دارد که آنها را لمس می کنیم. می دانیم بعضی از مسؤولان منطقه سعی دارند که فتنه شیعه سنی را بیش از گذشته تقویت کنند. ولی نقاط روشنی هم وجود دارد که باید از آنها بهره برداری کرد.<o:p></o:p>

•           لبنان در هفته های گذشته بر اثر جریانات برج ابی حیدر شاهد تنشهایی بود که ممکن بود به بروز فتنه بینجامد. به اندازه ای که مردم احساس کردند ممکن است فتنه فرقه ای به راه بیفتد. در چنین شرایطی چه توصیه ای برای لبنانیها دارید و بعد از این جریانات چه سخنی با آنها دارید؟<o:p></o:p>

•           وظیفه آنان این است که نگذارند مشکلات به وجود آمده به فتنه تبدیل شود. زیرا بروز این چنین مشکلاتی ادامه دارد ولی هیج ضرورتی ندارد که به فتنه ای مذهبی و طائفه ای تبدیل شود. باید مسائل در حد خود کنترل شوند. نباید این مسائل را بزرگ کنیم. باید همیشه توجه داشته ایم که حرفهای ما مسؤولیت آفرین هستند. ما از همه لبنانیها می خواهیم که آگاه و هوشیار باشند و اجازه بروز فتنه را ندهند. در حقیقت لبنانیها فتنه های مذهبی و طائفه ای را پیش از این تجربه کرده اند که کشور را در کام خویش فرو برد. این همه مشکلات اقتصادی ریشه در همین جنگها و فتنه ها دارد. <o:p></o:p>

در بعضی حالات نوعی سوء مدیریت در رابطه با اوضاع اقتصادی وجود دارد. نهایت این که این کشور می تواند از این فتنه ها عبور نماید. چیزی که لبنانیها آن را تجربه کرده اند. لبنانیها دیر یا زود محکوم به  توافق هستند. نباید خود را مستعد پذیرش فتنه کنند. باید در کنار یکدیگر بنشینند. نباید اجازه دهند که فتنه به میان جامعه آنها راه پیدا نماید. باید همیشه به یاد داشته باشند که فتنه به سود لبنانیها نیست و اگر فتنه ای نیز به راه بیفتد این دیگران هستند که از آن بهره برداری می کنند. زیرا دیگران می خواهند که دودی لبنانی به راه افتد و کل جریانات منطقه را بپوشاند و به سویی تمایل یابد که می خواهند برای منطقه پیش آید. لبنانیها باید نسبت به تؤطئه هایی که برایشان تهیه شده است کاملاً آگاه باشند. باید بیشتر آگاه شوند و احساس مسؤولیت کنند. ما احساس نمی کنیم حوادثی که اخیراً اتفاق افتاده است به بروز فتنه بینجامد. لبنان محکوم به ضوابط خاصی است. از این رو مجالی برای تحقق فتنه در لبنان وجود ندارد. فتنه مذهبی به نفع هیچ کسی نیست.<o:p></o:p>

•           حضرت عالی می خواهید  از کویت دیدار داشته باشید. نظرتان در باره اوضاع این کشور چیست؟ نظر شما در باره حوادث مذهبی که اخیراً اتفاق افتاد، چیست؟ آیا شما از نحوه برخورد مسؤولان کویتی با این قضیه راضی هستید؟<o:p></o:p>

•           ما همیشه بالندگی و سر زندگی کویت را ستوده ایم. ما این وضعیت را تصویر و الگویی می دانیم که منطقه باید بدان اقتدا نماید. هر کسی پارلمان کویت را دیده باشد، بالندگی ای را احساس می نماید که در هیچ یک از دولتهای خلیج [فارس] دیده نمی شود. ممکن است بعضی آزادیهایی در این کشورها وجود داشته باشد، ولی به مانند کویت نیست. تحول و پیشرفت موجود در کویت نشان دهنده بالندگی و سرزندگی مردم این کشور است. اقداماتی که کویت در قبال ایتام و فقرا انجام می دهد، شایسته تقدیر است. خیر خواهی موجود در کویت در دیگر کشورهای خلیج [فارس] وجود ندارد. <o:p></o:p>

همین باعث می شود که ما رفتار حکیمانه رهبری کویت و خصوصاً جناب شیخ صباح الاحمد الصباح امیر کویت را مورد ستایش قرار دهیم. ایشان مسائل اخیر را خیلی خوب مدیریت کرد و برای حفظ وحدت ملی کویت اجازه نداد، تنشهایی که بعضی سعی در گسترش آن داشتند، در این کشور بروز یابد. ایشان کنترل اوضاع را در دست گرفت و فتنه ای را که ما نگران شدت گیری آن بودیم، مهار کرد. زیرا ما اعتقاد داریم کار خطرناکی که اتفاق افتاد، در حقیقت اهانت به پیامبر گرامی اسلام و قرآن کریم بود. همان گونه که اهانت به همسران پیامبر(ص) و صحابه آن حضرت به شمار می رفت.<o:p></o:p>

مردم کویت آگاهی و اهتمام ویژه خود به وحدتشان را نشان دادند و به کسانی که می خواستند از آب گِل آلود ماهی بگیرند، اجازه سوء استفاده ندادند. در نتیجه فتنه ای از میان رفت که می خواستند نه تنها به کویت بلکه به سطح خلیج [فارس] و منطقه نیز کشیده شود. ما مواضع بیشتری از این قبیل از کویت و دولت و مردم آن انتظار داریم.<o:p></o:p>

•           حرف و حدیث در باره حمله نظامی به ایران زیاد است. آیا شما هم چنین احساسی دارید؟ ایران چگونه می تواند از محاصره ای که بر آن تحمیل شده است بگذرد؟<o:p></o:p>

•           من عقیده ندارم که حمله احتمالی ضد ایران وجود داشته باشد. فشارهایی ضد ایران وجود دارد و می خواهند که این فشارها را افزایش دهند. من معتقدم که دولت و رهبری ایران از چنان آگاهی برخوردار است که بدانند چگونه از چیزهایی که باعث تضعیف ایران و نقش آن می شود، عبور کنند. همین طور ایران خواهد توانست از مشکلاتی که با همسایگان خود در منطقه دارد، عبور نماید. ایرانیها این توان را دارند که به این فشارها تن ندهند. نیز از چنان حکمتی برخوردارند که اجازه ندهند این فشارها ادامه یابد. از این رو ما بر این نظر هستیم که آنها می توانند امور را به گونه ای مدیریت کنند که مشکلاتی با همسایگان خود در خلیج [فارس] نداشته باشد.<o:p></o:p>