خطبه اول:<o:p></o:p>
اسلام دین رسالتها<o:p></o:p>
اسلامی که حضرت محمد (ص) با وحی الهی آن را آورد در بر دارنده همه رسالتهایی می باشد که پیامبران الهی آن را آورده اند و این همان چیزی است که خداوند خطاب به حضرت ابراهیم (ع) آن را می فرماید: «إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ» (بقره/131) و «مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ» (حج/78).<o:p></o:p>
پس اسلام به این معناست که انسان همه وجودش از آن خداوند باشد و چنین احساس نماید که او بنده خداوند است. بنابراین در زندگی خود جز از طریق ایمان به توحید در عقیده حرکت نمی نماید. زیرا خداوند همان خدای یگانه ای است که هیچ شریک و مانندی ندارد. «اعْبُدُواْ اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ» (اعراف/59) و نیز بر اساس توحید در اطاعت حرکت کند. این که از همه دستورها و نواهی خداوند اطاعت نماید: «قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِی يُحْبِبْكُمُ اللّهُ» (آل عمران/31). <o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
شرک در طاعت<o:p></o:p>
بر این اساس اسلام فقط عقیده ای نیست که انسان آن را داشته باشد و سپس آزادانه به غیر خداوند وابستگی پیدا نماید. زیرا شرک فقط این نیست که انسان آن گونه که خداوند را عبادت می نماید، دیگران را هم پرستش نماید. بلکه این هم است که از دیگران اطاعت نمایی و در معصیت خداوند از آنان دنباله روی کنی. روشن است که اگر انسان در برابر غیر خداوند خضوع نماید دچار شرک خفی شده است و تفاوتی ندارد این فردی که در برابر او خضوع کرده است فردی باشد که دارای قدرت سیاسی باشد یا قدرت مالی. ما بر این عقیده هستیم که اگر انسان نسبت به فرد خاصی تعصب بورزد هم دچار نوعی شرک شده است. از این رو در دعای امام زین العابدین می خوانیم: ”خدايا، من با دل بريدن از همه كس، قلب خود را از ياد غير تو پيراسته‌ام، و با تمام وجودم به تو روی آورده‌ام،و از آن كس كه خود نيازمند احسانِ توست، روی حاجت برگردانده‌ام، و از آن كس كه از فضل تو بي‌نياز نيست، خواهش خود را پس گرفته‌ام، و دانسته‌ام كه نياز خواهی انسانِ نيازمند از نيازمندی ديگر، نشانه‌ی كم خردی و كج انديشی است. ای معبود من، چه بسيار ديده‌ام مردمی را كه از غير تو عزّت طلبيده‌اند و ذلّت نصيب‌شان شده است؛ و توانگری را نزد ديگران جسته‌اند و به تنگ دستی رسيده‌اند؛ و هوسِ سربلندی كرده‌اند و به سر افكندگی دچار آمده‌اند. با ديدن اين نمونه‌ها، انسان دور انديش، از اميد بستن به ديگران در امان مي‌ماند، و عبرت گرفتن او را توفيق بندگی مي‌دهد، و برگزيدن حق او را به راه صواب مي‌كشاند. ای سرور و آقای من، تنها تويی كه درگاهت سرای حاجت خواهی من است، نه هر كسی كه از او چيزی خواهند؛ و تنها تويی كه حاجتم را برآورده مي‌سازي، نه هر كسی كه از او خواهشی طلبند."<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
پیام توحید<o:p></o:p>
این همان خط توحید است که پیامبر (ص) و ائمه (ع) بشارت آن را می دادند. متأسفانه بعضی از مذاهب اسلامی تندرو، پیروان اهل بیت را به شرک متهم می کنند. ولی ما بر این اساس که آنان بنده خدا هستند به محبت و ولایت اهل بیت (ع) ملتزم هستیم. از این رو ما در تشهد می گوییم: "اشهد ان محمد عبده و رسوله" و هر روز گواهی می دهیم که هر امامی بنده خداوند و پیشوایی از سوی باری تعالی است. ما وقتی نیازهای خود را می خواهیم آن را از ائمه (ع) نمی خواهیم. زیرا آنان خودشان از خداوند می خواهند. در دعای امیرالمؤمنین می خوانیم: ". از خودت نزد خودت شفاعت می خواهم." بنابراین پیامبران و ائمه (ع) به جهت بندگی و اخلاص خود نسبت به خداوند نزد خداوند از ارج و قرب برخوردارند. بهترین متن مربوط به شفاعت را در دعای روز پنجشنبه امام زین العابدین (ع) می بینیم که می فرماید: " وتوسل مرا به او – پیامبر(ص)- شافع و در روز قیامت سودمند قرار بده. "<o:p></o:p>
بنابراین باید یاد بگیریم که هنگام بلند شدن و نشستن و حرکت کردن بگوییم: یا الله. زیرا حتی پیامبران و امامان نیز خودشان از خداوند می خواهند و این در دعای حضرت نوح (ع) نیز آمده است: «فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ» (قمر/10) و حضرت موسی(ع) نیز چنین با خدای خود مناجات کرده است: «رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ» (قصص/24).<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
توحید عملی<o:p></o:p>
پس اسلام یعنی توحید ناب خداوند در عقیده و عبادت و طاعت. در حدیثی از کسانی حرف به میان آمده است که در روز قیامت خداوند آنها را زیر سایه خود قرارشان می دهد: "و مردی که قدم از قدم بر نمی دارد مگر این که بداند مورد رضایت خداوند است." در باره دنیا نیز وارد شده است: "و بدان که در حلال آن حساب و در حرام آن عذاب است و در شبهات آن عتاب و خشم می باشد." پس به این نیندیش که رضایت فلانی و فلانی است. زیرا او نیز به مانند تو خواهد مرد و به مانند تو مورد محاسبه قرار خواهد گرفت. خداوند متعال فرموده است: «قُلْ إِنَّ صَلاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ – برای خوشایند هیچ کسی زندگی نمی کنم و نمی میرم و حج به جای نمی آورم و نماز نمی گزارم بلکه همه این کارها را به خاطر خداوند متعال انجام می دهم - لاَ شَرِيكَ لَهُ» (انعام/162-163).<o:p></o:p>
از این رو خداوند متعال از عمل سخن گفته و فرموده است: «وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ» (توبة/105) و نیز می فرماید: «مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى – زیرا شرط قبولی عمل صالح این است که انسان مؤمن باشد. زیرا وقتی که انسان برای حساب دهی می ایستد، از عمل صالح او سؤال می شود تا این که بهره اش را ببرد - وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ» (نحل/97) و نیز فرموده است: «فَأَمَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَعَسَى أَن يَكُونَ مِنَ الْمُفْلِحِينَ» (قصص/67).<o:p></o:p>
در فرمایشی از امام علی(ع) حال کسی آمده است که به توصیف خیرین و نیکوکاران می پردازد ولی خودش صفات آنان را ندارد و عمل آنها را انجام نمی دهد. می فرماید: "از کسانى مباش که بدون عمل صالح به آخرت اميدوار است، و توبه را با آرزوهاى دراز به تأخير مىاندازد... نيکوکاران را دوست دارد، اما رفتارشان را ندارد گناهکاران را دشمن دارد اما خود يکى از گناهکاران است... براى ديگران که گناهى کمتر از او دارند نگران – فلانی را از نوشیدن شراب نهی می نماید ولی خود او ممکن است زنا کند یا اموال مردم بخورد - و بيش از آنچه که عمل کرده اميدوار است... چون کار کند در آن کوتاهى ورزد و چون چيزى خواهد زياده روى نمايد... سخن بسيار مىگويد، امّا کردار خوب او اندک است."<o:p></o:p>
امام زین العابدین (ع) می فرماید: "به راستی که محبوب ترین شما نزد خداوند عزوجل بهترین شما از نظر عمل است – بنابراین نباید رقابت در این باشد که چه کسی مال و منال بیشتری دارد. زیرا مال و منال فنا شدنی است. بلکه باید رقابت در این باشد که چه کسی عمل نیک بیشتری دارد. زیرا این عمل است که باقی می ماند – و بهترین شما از نظر عمل کسی است که بیشترین تمایل را به خداوند دارد." بعضی از مردم می گویند ما مسلمان و شیعه هستیم و شیعه هر طوری که باشد وارد دوزخ نمی شود، ولی خداوند می فرماید: «لَّيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ – نباید شما و یهودیان و مسیحیان اهل کتاب چنین آمال و آرزوهایی داشته باشید - مَن يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلاَ يَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللّهِ وَلِيًّا وَلاَ نَصِيرًا» (نساء/123) زیرا بین خداوند و هیچ کسی قرابتی نیست. نزدیکی به خداوند این است که کار صالح انجام دهد. پیامبر گرامی اسلام در آخرین روزهای حیات خود فرمود: "ای مردم! آرزومندی آرزو نداشته باشد و مدعی ای ادعا ننماید. به درستی که چیزی جز عمل همراه با رحمت، نجات بخش نیست و من هم اگر نافرمانی کنم نابود می شوم."<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
عمل هم نشین انسان است<o:p></o:p>
در حدیثی پیامبر اسلام دوستان را چنین دسته بندی می نماید: "برای هر یک از شما سه دوست است. یکی دوستی است که چون از او بخواهد او را بهره مند می سازد و آن مال اوست – مال دوست انسان است و وقتی که به آن نیاز داشتی نیاز تو را برآورده می سازد – و دوستی دیگر با انسان است تا این که وی وارد قبر شود ولی به او چیزی ندهد و و با او هم نشین نشود و آن نزدیکان اوست – نزدیکان انسان با انسان وارد قبر نمی شوند – و دیگری دوستی است که می گوید: به خدا سوگند هر جا بروی من همراه تو هستم و از تو جدا نمی شوم. پس این دوست عمل اوست چه خوب باشد و چه بد." باز از رسول خدا روایت شده است که فرمود: "هر گاه آدمی زاده بمیرد عمل او قطع می شود مگر از سه دسته: صدقه جاری – مسجد یا حسینیه یا بیمارستانی بنا نماید یا نهری جاری نماید که همه مردم از آن بهره مند گردند – یا علمی که دیگران پس از او از آن استفاده کنند – کتابهایی را از خود به جای بگذارد تا این که نسلهای بعدی از آن استفاده کنند – یا فرزند صالحی که برایش دعا نماید." ما غالباً به آینده مالی و شغلی فرزندان خود توجه داریم ولی نسبت به آینده ایمانی آنان توجهی نداریم و آن را مورد اهمال قرار می دهیم.<o:p></o:p>
دو گونه عمل وجود دارد. عملی که انسان از آن بهره می برد ولی مسؤولیت آن باقی می ماند و عملی که انسان از آن به رنج می افتد ولی اجر و پاداش آن باقی است. امام علی (ع) می فرماید: "چقدر فاصله بين دو عمل دور است: عملى که لذّتش مىرود و کيفر آن مىماند و عملى که رنج آن مىگذرد و پاداش آن ماندگار است."<o:p></o:p>
خداوند متعال می فرماید: «هَذَا كِتَابُنَا يَنطِقُ عَلَيْكُم بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ» (جاثیة/29) و نیز می فرماید: «فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ*وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ» (زلزلة/7-8) و نیز می فرماید: «يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوَءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَاللّهُ رَؤُوفُ بِالْعِبَادِ» (آل عمران/30) و خدای سبحان می فرماید: «فَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ» (انبیاء/94).<o:p></o:p>
اسلام همان اقرار به قلب و اعتراف با زبان و عمل با اعضا و جوارح است. پس باید امروز برای روزی آمادگی کسب کنیم که دیگر فرصتی برای عمل در آن وجود ندارد. « الْيَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ لَا ظُلْمَ الْيَوْمَ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ» (غافر/17).<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
خطبه دوم:<o:p></o:p>
بسم الله الرحمن الرحیم<o:p></o:p>
ای بندگان الهی تقوای الهی را رعایت نمایید و با مسؤولیت پذیری در برابر چالشهایی که از سوی استکبار جهانی علیه اسلام و مسلمین دامن زده می شود، موضعگیری نمایید. ببینیم در اطراف ما چه می گذرد؟<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
حکومت دشمن و دور تازه ای خشونت و آواره سازی در قدس<o:p></o:p>
در فلسطین اشغالی به نظر می رسد که دشمن دور تازه ای از آواره سازی فسطینیان و پراکنده کردن آنان در داخل و خارج فلسطین را روی دست گرفته است. آن هم با حملات ویرانگرانه و دور کردن مداوم مردم فلسطین در داخل قدس اشغالی و نیز شهرکسازی که با روی کار آمدن دولت دست راستی جدید روند رو به افزایشی به خود گرفته است و دیوار جدا کننده نیز اراضی بیشتری از فلسطینیان را می بلعد و نیز نیروهای اشغالگر به شکل عمدی تظاهرات کنندگانی را که دیوار حائل را رد می کنند هدف قرار می دهند و به قتل می رسانند. <o:p></o:p>
این یورش تازه صهیونیستی به مردم فلسطین سعی دارد که لباس تازه ای را به بر نماید و این ادعا را دارد که با تحرکات دولت اوباما در آمریکا هماهنگی دارد و می خواهد چنین القا نماید که در آینده در خط تشکیل دو دولت در فلسطین اشغالی حرکت خواهد نمود. درست همان گونه که بوش شعار دولت فلسطینی قابل حیات را مطرح نمود و این شعار به آناپولیس انجامید و سپس رویدادها و حوادث بعدی آن را هضم و نابود کرد.<o:p></o:p>
اعرابی که بعضی از آنها قبول کرده اند تا از رژیم دشمن بازدید کنند و صفحه تازه ای را در روابط با آن باز نمایند و بعضی دیگر از دور پیام می فرستند که آنان این آمادگی را دارند که با دولت دست راستی تندرو از در دوستی وارد شوند و بعضی دیگر میهمان رئیس جمهور آمریکا شده اند. اویی که خواهان طرحهای حاکی از حسن نیت شده است تا این که طرح پیشنهادی اعراب هم چنان در معرض مناقشه قرار داشته باشد و اعراب طرح دیگری را روی دست بگیرند و در آن معادله های تازه را در نظر بگیرند و اوضاع داخلی اسرائیل را هم مد نظر داشته باشند که از احیاناً از به رسمیت شناختن یهودی بودن دولت به عنوان پیش شرط مذاکرات عقب نشینی کرده است ولی عزم خود را جزم کرده است که اگر اعراب این اصل را هم نپذیرند باز هم مذاکره بر سر جای خود باقی باشد. این اعراب باید به خوبی بدانند آن چه که آمریکا از آنها خواسته است بیرون از منافع اسرائیل نیست و در آینده باز هم آمریکا از آنان خواهد خواست که خود را با شرایط تازه داخل رژیم دشمن وفق دهند و این مسائل و خواسته های آمریکایی باز هم ادامه خواهد داشت. <o:p></o:p>
جداً جای تردید وجود دارد که موشکهای حامل ماهواره مصنوعی جاسوسی ساخت اسرائیل از قلب قاره هند پرتاب شود و دولتها هم رابطه تسلیحاتی با دشمن داشته باشند تا این که نیاز دشمن به حتی به چین و روسیه معلوم گردد و دشمن دست نیاز علمی و امنیتی خود را به سوی دولتهای بزرگ دراز نماید در حالی که بعضی از دولتهای عربی و اسلامی به شکلی عقده منشانه به ایران هجوم رسانه ای و سیاسی آورده اند و آن را خطری برای دنیای عرب قلمداد می کنند. در حالی که به جز ایران در بین کشورهای عربی دولتی وجود ندارد که از قضایای آنان در برابر اسرائیل دفاع نماید و دغدغه های آنان را داشته باشد و این امر در کنفرانس مبارزه با نژاد پرستی در ژنو دیده شد.<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
ایران و التزام به قضیه فلسطین<o:p></o:p>
دیدیم که در این کنفرانس چگونه ایالات متحده آمریکا و دولتهای اصلی اروپایی به سود اسرائیل غیبت کردند. ترس آنان این بود که نکند قطعنامه ای تصویب شود و در آن سیاستهای نژادپرستانه اسرائیل علیه اعراب و فلسطینیان و تجاوزگریها و کشتار فلسطینیها و مصادره اراضی و سیطره بر منابع آبی شان محکوم شود. دیدیم که چگونه دولتهای اروپایی دیگر با اظهارات احمدی نژاد از جلسه بیرون شدند ولی این امر دولتهای عربی و اسلامی را وانداشت که سیاستهای جمهوری اسلامی ایران را مورد ستایش و یا حمایت قرار دهند. این سیاست ایران نشان داد که جمهوری اسلامی ایران هنوز هم موضع اسلامی امام خمینی (رض) در قبال مسأله فلسطین را مورد تأکید قرار داده و سیاستهایش در قبال دنیا هم چنان از ثبات برخوردار است.<o:p></o:p>
دنیا باید جنایتهای نژادپرستانه اسرائیل درک نماید و اعراب و مسلمانان باید جنایتها و کشتارهای اسرائیل را در همه نشستهای بین المللی افشا کنند نه این که به قضایای امت اسلامی پشت کنند و تمام همّ و غمّ خود را این قرار دهند که کسانی را که خود را وقف کمک به ملت مظلوم و محاصره شده فلسطین کرده اند تحت پیگرد قرار دهند.<o:p></o:p>
دولتهای عربی اگر واقعاً با خود صادق هستند و به اسلام و عربیت التزام دارند، باید برای دنیا بیان دارند که بزرگترین دشمن نژاد سامی همان اسرائیل است که اعراب سامی را زیر فشار گرفته است. اما در عین حال از حمایت جهانی برخوردار است و حتی نمی پذیرد که در باره حوادث غزه تحقیق صورت گیرد و حتی قبول ندارد که چیزی به نام جامعه جهانی برای کشف جنایات صورت گرفته در غزه تلاش صوری انجام دهد. اسرائیل دارد از سکوت سازمان ملل متحد بهره برداری می نماید. دبیر سازمان ملل متحد به چشم خود حمله اسرائیل به مقرهای سازمان ملل را دید ولی خوش نداشت که رئیس جمهور ایران به نژادپرستی اسرائیل حتی اشاره نماید و می خواست چیزی را که با چشم خود دیده بود با زبان خود تکذیب نماید.<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
لبنان و دست یابی شبکه های جاسوسی به آرشیو دولت<o:p></o:p>
به لبنان می رسیم می بینیم که هر روزه تعدادی از شبکهه های جاسوسی اسرائیل کشف می شوند. اینان با آزادی کامل در اراضی لبنان فعالیت می کنند و ابزارهای امنیتی آنها به هر جایی و از جمله آرشیو دولت لبنان دست یافته است. این دلالت بر آن دارد که موساد اسرائیلی از حاشیه گسترده ای برخوردار است و با آزادی به تحرکات امنیتی خود اقدام می نماید و روی روند سیاسی لبنان تأثیر به جای می گذارد. این امر سبب گردیده است که لبنان به عرصه بازی برای تحولات منطقه وجهان تبدیل شود ومنبع خطری برای شهروندان و افراد مقیم لبنان باشد. خصوصاً آن کسانی که وجودشان چالشی برای دشمن اسرائیلی به حساب می آیند و این آمادگی را دارند که در برابر اسرائیل مقاومت نمایند و با برنامه هایی که برای تجاوز به لبنان چیده است رویارویی نمایند. این مسأله به شکل روشنی در تهدید افسران و مسؤولان ارتش تجسم یافت که بعضی از آنان به صراحت بیان داشتند که اگر شرایط و زمینه های امنیتی و سیاسی فراهم باشد رژیم صهیونیستی جنگ دیگری را نه فقط علیه مقاومت که علیه لبنان دامن خواهد زد تا این که زیرساختهای لبنان را ویران نماید. <o:p></o:p>
بنابراین بر لبنانیها لازم است که هر کدامشان عامل اطلاعاتی باشند و تحرکات جاسوسهایی را که دشمن آنان را فریب داده و با پول اغفالشان کرده است زیر نظر داشته باشند. خصوصاً در آن مناطقی که برای مدتهای طولانی تحت اشغال قرار داشته اند. این علاوه بر حمایتی است که باید از ارتش لبنان و دستگاههای امنیتی و مقاومت اسلامی و ملی از طریق راهبرد دفاعی که ابزارهای گوناگونی را برای جلوگیری از تجاوزگری را در هر زمانی دارد، صورت گیرد.<o:p></o:p>
از سوی دیگر حفاظت از جان و مال و ناموس مردم در مناطقی که در آن دزدان و قاتلان و مفسدان حضور دارند، مسؤولیت دستگاههای امنیتی و همه شهروندان کشور است. زیرا بدون ثبات امنیتی ثبات سیاسی امکان پذیر نیست. اما یک ملاحظه مهم وجود دارد و آن این است که دولت باید نیازهای خدماتی و طرحهای توسعه ای و اوضاع امنیتی مناطق محروم را تأمین نماید. زیرا محرومیت ممکن است بعضیها را وادارد که بعضیها به اقدامات اخلالگرانه و هراس انگیز از طریق ابزارهای نامشروع دست بزنند. چرا که نبود امنیت و عدالت ممکن است پیامدهای منفی برای زندگی شهروندان به وجود آورد.<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
بن بست سیاسی برای برهم زدن توازن ملی<o:p></o:p>
لبنان هم چنان در نابسامانی سیاسی قرار دارد. زیرا سردمداران عرصه سیاسی کشور دارند با وارد کردن اتهام خیانت و دزدی و دزدی نهادها و برنامه ریزی برای بازگرداندن قیمومیت و برهم زدن توازن ملی و فشار آوردن مالیاتی بر افرادی که دارای درآمد محدود هستند و بر هم زدن حد نصاب پارلمان برای جلوگیری از تصویب قوانینی که از مشکلات زندگی شهروندان بکاهد و تلاش بعضی از نمایندگان برای عفو جنایتکاران و فراموش کردن نمادهای جنگ داخلی و انفجارهایی که زیرساختهای کشور را به نابودی کشانده اند و ذهنیت همزیستی را از بین برده اند، اوضاع سیاسی کشور را آشفته می کنند. همه اینها دلالت بر این دارد که اینان صلاحیت نمایندگی از این ملت را ندارند. این علاوه بر قانون انتخابات است که لبنانیها را به طوایفی جدا از هم تبدیل کرده اند. به نحوی که رهبران طائفه گرا به جای این که به قانون نسبیت در دایره لبنان یک پارچه پایبند باشند، فقط سعی دارند که جایگاه حزبی و مذهبی و فردی خود را تثبیت کنند.<o:p></o:p>
بن بست سیاسی که فرعونهای کوچک و طرح دزدان و دزدان اموال بیگانه به نفع سیاستهای منطقه ای و بین المللی در تداوم آن می کوشند، باعث شده است که لبنان هم چنان صحنه نمایشهای داخلی و دخالتهای خارجی باشد.<o:p></o:p>