18 شعبان 1439 هـ برابر با 15 اردیبهشت ۱۳۹۷ هـ و ٤/٥/٢٠١٨ م
مطالب مهم خطبه اول: وعده الهی / چرا از امام غائب سخن می‌گوییم؟ / چه کسانی وارث زمین خواهند شد؟ / انتظار بایسته.
مطالب مهم خطبه دوم: چه مجلسی در انتظار لبنان است؟ / فلسطین، مقابله متحدانه / اتهام‌های واهی علیه ایران / سالروز شهدای روزنامه‌نگار.
خطبه اول:
خداوند سبحانه و تعالى در کتاب عزيز خود می‌فرماید: «وَعَدَ الله الَّذِينَ أَمَنُوا مِنْکمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ کمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَکنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِکونَ بِي شَيْئ»(النّور/55).
وعده الهی
این آیه کریمه نازل شد تا به یکی از سنت‌های الهی اشاره داشته باشد. این که ظلم هر قدر اوج بگیرد باز هم روزی افول خواهد کرد. خداوند متعال در این آیه کریمه به مؤمنانی که به ایمان خود عمل می‌کنند، وعده داده است که روزی آنان را در زمین جانشین خود خواهد نمود و بعد از این که زمین از دست ظالمان و فاسدان گرفته شد، دین قدرت یافت و ترس جای خود را به امنیت داد، حاکمیت زمین در اختیارشان قرار خواهد داد.
ممکن است مفسران در تعیین شأن نزول این آیه کریمه اختلاف نظر داشته باشند، ولی این موارد با این که اهمیت دارند، فقط از حیث مکان محدود هستند. در حالی که بارزترین و فراگیرترین تعبیر چیزی است که روایات بدان اشاره دارند. این روایات از تحولی سخن می‌گویند که بعد از قیام امام مهدی(عج) روی خواهد داد و وعده الهی به دست آن حضرت رقم خواهد خورد. وعده‌ای که این آیه به صورتی واضح بدان اشاره دارد و ما نیز همیشه به درگان الهی در این باره دعا می‌کنیم: «أَللّـهُمَّ وَصَلِّ عَلى وَلِيِّ أَمْرِک الْقائِمِ الْمُؤَمَّلِ، وَالْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ، وَحُفَّهُ بِمَلائِکتِک الْمُقَرَّبينَ، وَأَيِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ يا رَبَّ الْعالَمينَ. أَللّـهُمَّ اجْعَلْهُ الدّاعِيَ إِلى کتابِک، وَالْقائِمَ بِدينِک، اِسْتَخْلِفْهُ في الأَرْضِ کما اسْتَخْلَفْتَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِ، مَکنْ لَهُ دينَهُ الَّذي ارْتَضَيْتَهُ لَهُ، أَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ أَمْناً، يَعْبُدُک لا يُشْرِک بِک شَيْئاً. أَللّـهُمَّ أَعِزَّهُ وَأَعْزِزْ بِهِ، وَانْصُرْهُ وَانْتَصِرْ بِهِ، وَانْصُرْهُ نَصْراً عَزيزاً، وَاْفتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسيراً، وَاجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْک سُلْطاناً نَصيراً. أَللّـهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دينَک، وَسُنَّةَ نَبِيِّک، حَتّى لا يَسْتَخْفِيَ بِشَيءٍ مِنَ الْحَقِّ، مَخافَةَ أَحَد مِنَ الْخَلْقِ؛ خدايا بر ولى امرت درود فرست، آن قائم آرزو شده و دادگستر مورد انتظار و او را در حمايت فرشتگان مقرّبت قرار ده و به روح القدس تأييدش کن اى پروردگار جهانيان. بار الها! او را دعوت کننده به کتابت و قيام کننده به آئينت قرار ده، او را جانشين خود روى زمين گردان، چنان که پاکان پيش از او را جانشين خويش قرار دادى، دينى را که برايش پسنديده‌اى به دست او پابرجا بدار و ترسش را به امنيت بازگردان تا با اخلاص کامل تو را بپرستد. خدایا عزیزش بدار و به دیگران توسط او عزّت بده و یاری‌اش کن؛ و به دیگران از سوی او یاری ده یاری‌اش ده؛ یاری پیروزمندانه و بر پیروزیش با پیروزی آسان و از پیش خود برای او سلطنتی پیروزی آفرین قرار ده. خدایا به وسیله او دینت و روش پیامبرت را آشکار کن تا چیزی از حق، از ترس احدی از مردم پنهان نماند.»
روایات متواتری به این مسئله اشاره داشته‌اند. در حدیث آمده است: «لا تقوم السّاعة حتى يخرج من أهلي من ولد فاطمة، فيملأها قسطاً وعدلاً کما ملئت ظلماً وجوراً؛ قیامت بپا نمی‌شود مگر این که از خانواده من از فرزندان فاطمه فردی قیام کند و زمین را بعد از این که از جور و ستم آکنده شد، از عدل و داد سرشار نماید.»
در حدیث دیگری آمده است: «لو لم يبق من الدّنيا إلا يوم واحد، لطوّل الله ذلک اليوم، حتى يخرج رجل من ولدي، يملؤها عدلاً وقسطاً، کما ملئت جوراً وظلماً؛ اگر از این دنیا جز یک روز باقی نماند، خداوند آن روز را آن‌قدر طولانی می‌نماید تا مردی از فرزندانم خروج کند و زمین را بعد از این که از جور و ستم آکنده شد، از عدل و داد سرشار کند.» احادیث شریف بیان می‌دارند که مهدی(عج) از سلاله پاک ائمه اهل بیت(ع) است و تا روزی که خداوند زمین و آن چه را بر روی آن به ارث برد، حضور ائمه اهل بیت(ع) قطع نخواهد شد.
هم چنین در حدیث دیگری آمده است: «إنِّي مخلّفٌ فيکم الثّقلين، ما إن تمسَّکتُم بهما لنْ تضلّوا بعدي: کتابَ اللهِ حبلٌ ممدودٌ منَ السّماءِ إلى الأرضِ، وعترتي أهلَ بيتي، وإنّ اللطيفَ الخبيرَ أنبأني أنّهما لن يفترقا حتّى يرِدا عليَّ الحوضَ، فانظروا کيفَ تخلّفونَني فيهِما؛ من دو امانت گران‌بها در میان شما می‌گذارم. تا زمانی که به آن دو تمسک جویید هرگز گمراه نمی‌شوید: کتاب خدا که رشته‌ای کشیده شده از آسمان به سوی زمین است و دیگری عترتم اهل بیت من است و خداوند لطیف خبیر به من خبر داده است که آن دو از یکدیگر جدا نمی‌شوند تا این که در حوض کوثر بر من وارد شوند. پس بنگرید که چگونه درباره دو جانشین من عمل می‌کنید.» بنابراین در هر زمانی، به همراه قرآن، مردی از اهل بیت(ع) نیز وجود دارد. این مسئله بعد از فقدان پیامبر خدا(ص) تا زمانی که خداوند زمین و آن چه را در آن است به ارث ببرد، همیشه وجود داشته است.
امام حسن عسکری(ع) با اشاره به فرزند خود حضرت حجت(عج) می‌فرمود: «اِبْنِي مُحَمَّدٌ هُوَ اَلْإِمَامُ وَ اَلْحُجَّةُ بَعْدِي فَمَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْهُ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً. أَمَا إِنَّ لَهُ غَيْبَةً يَحَارُ فِيهَا اَلْجَاهِلُونَ وَ يَهْلِک فِيهَا اَلْمُبْطِلُونَ وَ يَکذِبُ فِيهَا اَلْوَقَّاتُونَ؛ فرزندم محمد، او امام و حجّت پس از من است؛ پس هر کس بمیرد و او را نشناسد، به مرگ جاهلی از دنیا رفته است. آگاه باشید که او را غیبتی است که جاهلان در آن به حیرت می‌افتند و باطل پرستان به هلاکت و وقت گزاران دروغ می‌گویند.»
بنابراین ما منتظریم که این وعده الهی تحقق یابد و از خداوند می‌خواهیم که ظهور آن حضرت را نزدیک گرداند تا ما از جمله یاران و اصحاب او گردیم. گرامی داشت سالروز ولادت آن حضرت در 15 شعبان، برای زنده کردن تحقق این آرزوی بزرگ است. همه پیامبران و فرستادگان منتظر تحقق این آرزو بوده‌اند و آن اجرای عدالت در زندگی است. به بیان قرآن کریم پیامبران نیز برای تحقق عدالت آمدند: «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْکتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ». باور ما به تحقق این آرزو، در ایمان ما به درستی آن چیزهایی که از سوی خداوند آمده‌اند ریشه دارد. خداوند وعده و سنت خود را مبنی بر این که زمین را بندگان صالح او به ارث خواهند برد، تحقق خواهد بخشید. احادیث بسیاری نیز در این زمینه از پیامبر خدا(ص) و ائمه(ع) وارد شده‌اند.
چرا از امام غائب سخن می‌گوییم؟
هر چند که برخی‌ها می‌گویند که جای تعجب دارد انسانی متولد شود و برای مدت‌های طولانی زندگی کند؛ اما باید گفت که در برابر قدرت خداوند این کار جای شگفتی ندارد. خداوندی که اگر بخواهد انجام می‌دهد و او جز از روی حکمت چیزی را نمی‌خواهد.
شاید برخی‌ها بپرسند: سخن گفتن از امام غائب چه سودی دارد؟ ما باید وقتی آن حضرت حضور دارند، درباره‌شان صحبت کنیم. در این باره باید پاسخ دهیم که در این وعده دو امر اساسی وجود دارد که ما شدیداً به آن نیاز داریم. اول – احساس امید راسخ و مداوم. چون این وعده که به دست امام مهدی(عج) تحقق خواهد یافت، باعث می‌شود انسان به آینده امیدوار شود. آینده‌ای که شبیه حال حاضر نخواهد بود. هر قدر که آینده پیچیده باشد و آکنده از چالش‌های بزرگ و ستم، طغیان و استکبار در روی زمین، باز هم گشایشی در راه است. این وعده تخیلی نیست. بلکه واقعیتی است که خداوند هستی و بندگان مواظب عملی شدن آن است و هر گونه تلاش برای در هم کوبیدن ظلم و طغیان بیهوده نخواهد بود. هر چند که برخی‌ها چنین خیال کنند. بلکه باعث نزدیک شدن به عدالتی خواهد شد که با ظهور امام مهدی(عج) به صورت کامل تحقق خواهد یافت و در این رود بزرگ به جریان خواهد افتاد. از این رو در حدیث آمده است: «انتظار الفرج من أعظم الفرج؛ انتظار فرج از بزرگ‌ترین گشایش‌هاست.»
دوم – این وعده ما را به سوی عمل سوق می‌دهد. چون خداوند از وعده‌هایی چون جانشین قرار دادن، توانمندسازی و امنیت سخن گفته است ولی باید توجه داشت که این وعده‌ها مجانی به دست نخواهد آمد. بدون تلاش و کوشش به دست نخواهد آمد. بلکه تحقق این وعده نتیجه ایمان و عمل صالح است. در این راه باید قربانی‌ها و فداکاری‌های بسیاری صورت دهیم. چون خداوند می‌فرماید: «وَعَدَ اللهُ الَّذِينَ آَمَنُوا مِنْکمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ کمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ». باید در برابر ضعف ایستادگی کنیم و برای قدرت سازی تلاش نماییم. «وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ»(القصص/5) خداوند این مقام را به مستضعفان نخواهد داد، مگر این مستضعفان غبار ضعف و شکست را از خودشان بزدایند. این وعده بعد از صلاح و اصلاح صورت خواهد گرفت. «وَلَقَدْ کتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ»(الأنبياء/ 105).
چه کسانی وارث زمین خواهند شد؟
کسانی زمین را به ارث خواهند برد که به اصلاح متعهد باشند و یکی از بارزترین عناوین اصلاح، مقابله با چالش‌ها، تن ندادن به ضعف و سستی، قدرت سازی و آمادگی برای تحمل پیامدهای این تعهد است.
از این رو دیدگاه کسانی را که معتقدند اگر ظلم، طغیان و فساد را دیدیم باید دست روی دست بگذاریم و فقط بگوییم: «اللّهمّ عجّل فرجه». گویا با این کار، به جای این که فرد و جامعه به وظیفه خود مبنی بر مقابله با ظلم، فساد و انحراف در همه اشکال و عناوین آن عمل کند، همه چیز به امام مهدی(عج) واگذار خواهد شد. در حالی که اقدام امام(عج) جای انجام وظیفه ما را نمی‌گیرد؛ وظیفه‌ای که خداوند برای احقاق حق، زدودن باطل، گسترش عدالت و عمومیت بخشیدن خیر را به دوش ما نهاده است. امام نمی‌تواند به وظیفه خود کامل عمل نماید، مگر این که ما وظیفه خود را به صوت کامل انجام دهیم. در این صورت شایستگی گفتن عبارت «اللّهمّ عجّل ظهوره» را پیدا خواهیم کرد.
انتظار بایسته
منتظر امام مهدی(عج) بودن، انتظاری ناامیدانه و مأیوسانه نیست، بلکه انتظار کسانی است که امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند و برای برپایی حق و عدالت تلاش می‌نمایند. انتظار کشیدن برای امام مهدی(عج) به این معناست که هر جا او هست ما نیز حضور داشته باشیم. چون همان طور که ما باور داریم، بعد از این که همه زمینه‌سازان ظهور به وظایف خود عمل کردند، امام مهدی(عج) آخرین حلقه از حلقات درگیری میان حق و باطل و عدل و ظلم را رهبری خواهد کرد.
حدیث امام صادق(ع) را که می‌فرماید: «إنّ ظهور المهدي لا يتحقّق حتى يشقى من شقي ويسعد من سعد؛ ظهور مهدی تحقق نخواهد یافت، مگر این که شقی شقاوت کند و خوشبخت به خوشبختی برسد.» باید در همین راستا مورد بازخوانی قرار داد. امام جز بعد از این که مردم گرفتار چالش‌ها و دشواری‌ها شوند، ظهور نخواهد کرد تا تمام کسانی که به معنای واقعی کلمه، منتظر هستند همراه او شوند.
از این رو در سالروز میلاد او، بر این عقیده هستیم، هر کس در هر زمان و مرحله‌ای که حضور دارد باید موقعیت خود را در برابر حق و عدالت مورد ارزیابی قرار دهد. باید بداند که این ارزش‌ها در زندگی فردی و اجتماعی او چه جایگاهی دارند؟ باید ببیند که در برابر باطل و گسترش ظلم و طغیان چه موضعی دارد؟ باید بداند که میدان مبارزاتی او کجاست؟ میدانی که به عرصه نظامی خلاصه نمی‌شود، بلکه میدان‌های فرهنگی، رسانه‌ای، سیاسی و اقتصادی را نیز دربرمی گیرد. چون سربازان امام مهدی(عج) فقط در میدان نظامی حضور ندارند بلکه در همه میدان‌ها، اعم از میدان فرهنگ، اجتماع، سیاست و دعوت به سوی خداوند نیز حاضر هستند. چون آن گونه که برخی‌ها عقیده دارند، امام مهدی(عج) برای گردن زدن نمی‌آید، بلکه می‌آید تا مردم را هدایت کند و زندگی را بسازد و طبیعی است او در برابر کسانی که به مصاف او بیایند، خواهد ایستاد.
برای زمینه‌سازی ظهور امام مهدی(عج) اصل بر آمادگی فردی است. باید همه توانمندی‌های امت اسلامی آزاد شوند. همه باید در اوج آمادگی و بالاترین درجات شایستگی طبق نیازهای میدانی قرار داشته باشند. چون آن حضرت فقط افراد شایسته، پیشگام، صاحبان اراده و رهبران میدانی را می‌پذیرد. از این رو با آن حضرت بیعت خواهیم کرد که با ایمان، اخلاق، دانش، بردباری، صداقت و شجاعت خود نماینده آن حضرت خواهیم بود. هر جا حق باشد ما نیز حضور خواهیم داشت، حتی اگر به ضرر ما باشد. همراه عدالت خواهیم بود، حتی اگر از این بابت به درد و رنج گرفتار شویم. در برابر ظلم و استکبار داخلی و جهانی خواهیم ایستاد. با ظلم، فساد و مفسدان مدارا نخواهیم کرد. در این صورت عملاً از جمله یاران، اصحاب و دعوتگران به سوی او خواهیم شد. دغدغه دائمی ما باید این باشد که به مسئولیت‌های خود عمل کنیم. باید زمینه‌ساز ظهور آن حضرت باشیم. حتی اگر خداوند به ما توفیق همراهی با او را ندهد؛ اما باز هم می‌توانیم در راه آن حضرت و هر جایی که باید خود را آماده کنیم، نقش مؤثری داشته باشیم. باید همیشه این دعا را بخوانیم: «اللّهمّ کن لوليّک الحجّة بن الحسن، صلواتک عليه وعلى آبائه، في هذه الساعة، وفي کلّ ساعة، وليّاً وحافظاً، وقائداً وناصراً، ودليلاً وعيناً، حتى تسکنه أرضک طوعاً، وتمتّعه فيها طويلاً، برحمتک يا أرحم الراحمين».
ما شدیداً به این توصیه‌های ایمانی و معنوی نیاز داریم تا از آن‌ها در برابر نفس اماره و چالش‌ها و دشواری‌های زندگی یاری بگیریم. باید از کسانی باشیم که به حرف‌ها گوش می‌دهند و از بهترینشان پیروی می‌نمایند.
خطبه دوم:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای بندگان خدا! شما و خودم را به تقوای الهی و عمل به این سفارش خداوند توصیه می‌نمایم که می‌فرماید: «وَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُوا الْکتَابَ مِنْ قَبْلِکمْ وَإِيَّاکمْ أَنِ اتَّقُوا اللهَ». تقوا این است که هر جا خداوند دستور داد، غیبت نداشته باشیم و هر جایی نهی کرد، در آن حضور نداشته باشیم؛ یعنی دست و سلاحی را به حرکت درنیاوریم، کلمه‌ای نگوییم، موضعی اتخاذ نکنیم، تأیید نکنیم و مخالفت نورزیم، مگر این که بدانیم رضایت خداوند در آن است. تقوا این است که فقط از خداوند بترسیم و از کس دیگری هراسی نداشته باشیم.
تقوای الهی یعنی این که در مورد بندگان و سرزمین‌های خداوند تقوا را رعایت کنیم. همان طور که امیرالمؤمنین(ع) فرموده است: «اتّقوا الله في عباده وبلاده، فإنّکم مسؤولون؛ در مورد بندگان و سرزمین‌های او، تقوای الهی را رعایت نمایید. چون شما مسئول هستید.» با تقوا، هیچ‌گاه زیان نخواهیم دید. چون خداوند وعده داده است: «وَمَنْ يَتَّقِ اللهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً* وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ» و «إِنَّ اللهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَالَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ»؛ بنابراین باید به سوی تقوا برویم تا از آگاهی، مسئولیت پذیری، قوت و قدرت بیشتری در برابر چالش‌ها برخوردار شویم.
چه مجلسی در انتظار لبنان است؟
از لبنان آغاز می‌کنیم که کمتر از 48 ساعت دیگر وارد تنور انتخابات پارلمانی می‌شود. انتخاباتی که به لبنانی‌ها فرصت خواهد داد تا بعد از مدت‌ها انتظار نمایندگان واقعی خود را انتخاب کنند. به این خاطر بار دیگر از لبنانی‌ها می‌خواهیم که در حد و اندازه این رویداد مهم و چالش‌های داخلی و خارجی کشور رفتار کنند. از آنان می‌خواهیم که کورکورانه، واکنشی، حماسی، به خاطر حرف‌های شیرین، وعده‌های بی‌فایده، منافع شخصی و وسوسه‌های مالی بسیار که سعی دارند باورها و جان‌های مردم را بخرند، نمایندگان و مسئولان خود را انتخاب نکنند.
لبنانی‌ها باید بدانند برگه‌هایی که به صندوق‌ها می‌ریزند، برگه‌های عادی نیستند. بلکه با این برگه‌ها برای چهار سال و شاید هم بیشتر، آینده خود، فرزندان و میهن خود را تعیین می‌کنند. چون با این برگه‌های رأی به منتخبان خود وکالت مطلق می‌دهند و این وکالت جنبه عادی ندارد. بلکه به آنان اختیار می‌دهند که قانون وضع کنند، مسئول انتخاب نمایند، بر دولت نظارت داشته باشند و به مسائل و چالش‌های مردم رسیدگی کنند و همان طور که در مسائل شخصی جز بعد از بررسی‌های بسیار، حصول اطمینان از امانت‌داری و مسئولیت‌پذیری به کسی وکالت نمی‌دهند، به کسانی که حق تعیین سرنوشت خود و میهنشان را نیز می‌دهند باید با تدبر و تأمل بیشتری این کار را انجام دهند.
از این رو مردم مسئول تصمیمات مثبت و منفی نمایندگانشان هستند. ما پیش از این که در برابر میهن و آینده فرزندان خود مسئول باشیم، در برابر خداوند مسئولیت داریم و خداوند در این باره از ما بازخواست خواهد کرد.
از این رو خواهش می‌کنیم که مردم در انتخاب خود دقت کنند. باید کسانی را که انتخاب می‌کنیم بررسی کنیم. تاریخچه، میزان صداقت، امانت‌داری و وفاداری آنان را نسبت به صیانت و توانایی میهن مورد ارزیابی دهیم تا این که کسی را ما را فریب ندهد یا از یک سوراخ دو بار گزیده نشویم یا خطاها و تجارب قبلی را تکرار نکنیم.
ما میان کسانی که خیرخواه کشور و مسائل ملی هستند و کسانی که کشور را گاو شیری برای تأمین منافع خود و دیگران می‌خواهند و خیرخواه آن نیستند، بی‌طرف نخواهیم بود. از این رو ما خواستار مشارکت فعال و حضور قوی در این انتخابات هستیم.
در این کشور عادت کرده‌ایم که بسیار انتقاد کنیم و در موضع‌گیری مجامله‌کاری به خرج دهیم. در حالی که باید برعکس باشد. باید کمتر انتقاد کنیم و مواضع قوی اتخاذ کنیم. در این موضع‌گیری باید به نفع میهن، از محاسبات شخصی عبور کنیم. ما می‌خواهیم کشور ما قوی و آزاد و عاری از فساد، مفسدان و کسانی باشد که با سرنوشت مردم بازی می‌کنند و آن را گاو شیری خودشان می‌خواهند باشد.
در عین حال از همه جریان‌های سیاسی می‌خواهیم که به این وطن رحم کنند. نباید ساعات باقیمانده تا انتخابات را فرصتی برای خالی کردن عقده‌های طایفه‌ای، مذهبی، منطقه‌ای و قبیله‌ای، اتهام زنی و زدن تهمت خیانت به هم‌وطنان و هم طایفه‌ای‌های خود قرار دهند. این مسئله وحدت داخلی طوایف و مذاهب و وحدت ملی کشور را تهدید می‌کند. نباید برای رسیدن به کرسی پارلمان یا حمایت از وضعیت موجود کشور را در معرض تندبادهای فتنه قرار دهیم. نباید وحدت کشور را تهدید کنیم. نباید جراحت‌هایی در پیکره میهن ایجاد کنیم که معتقدیم به این زودی‌ها بهبود نخواهد یافت. همیشه گفته‌ایم، الآن نیز می‌گوییم که انتخابات نعمت و مجالی برای تغییر است و خون تازه‌ای در رگ‌های میهن به جریان می‌اندازد و ما نباید آن را به نقمت تبدیل کنیم که موجب افزایش زخم‌های این کشور شود.
فلسطین، مقابله متحدانه
در زمینه‌ای دیگر، با تشکیل شورای ملی فلسطین که برای مدت‌های طولانی تشکیل نشده بود، هم‌زمان با آغاز بیست و سومین دوره آن، قوانین صادره از آن واکنش‌هایی را برانگیخت، خطاب به گروه‌های فلسطینی و همه کسانی که به قضیه فلسطین عنایت دارند، عرض می‌کنیم با توجه به توطئه هولناکی که مردم و آرمان فلسطین را هدف گرفته است، در این مرحله باید شعارشان وحدت باشد.
به همه عرض می‌کنیم: الآن زمان متهم کردن به خیانت و اتهام زنی‌های دیگر نیست. چون این برهه بسیار خطرناک است و می‌تواند آرمان فلسطین را به مسلخ معامله ببرد. چون چشم تمام دنیا به دوازدهم ماه جاری دوخته شده است. نه از این حیث که زمان انتقال سفارت آمریکا به قدس است بلکه از این جهت که می‌خواهند این اقدام، اولین گام برای پایان دادن به قضیه فلسطین باشد. از این رو لازم است که فلسطین وحدت داخلی داشته باشد و همه برای بازگرداندن آرمان فلسطین به صحنه تلاش کنند تا قضیه فلسطین در وادی اختلافات داخلی غرق و نابود شود.
اتهام‌های واهی علیه ایران
به اتهام‌های نخست وزیر دشمن صهیونیستی می‌رسیم. او به مدارکی اشاره کرد که نشان می‌دهند ایران چند سال است در پناهگاه‌های هسته‌ای سری خود، برنامه سلاح‌های اتمی خود را از دید جامعه بین المللی مخفی کرده است.
در برابر این ادعا، ذکر دو ملاحظه ضروری به نظر می‌رسد: اول – این که دنیا به فریب و نیرنگ عادت کرده است. بارزترین مثال آن عراق است. در ابتدا وجود چنین مدارکی را اعلام کردند؛ اما بعداً معلوم شد که تمامی آن‌ها جعلی و دروغ بوده است. این واقعیت ایجاب می‌کند که چنین خبرهایی را تصدیق نکنیم یا این که در تصدیق آن عجله به خرج ندهیم. دوم- این اتهام‌ها از طرفی صادر می‌شود که خود زرادخانه هسته‌ای با بیش از ۲۰۰ موشک هسته‌ای دارد.
ما این نمایش‌ها را چیزی جز توجیه تصمیماتی که ممکن است در قبال جمهوری اسلامی گرفته شود، زمینه‌سازی برای اعمال فشار علیه ایران و ایجاد امنیت بیشتر برای رژیم صهیونیستی نمی‌دانیم.
سالروز شهدای روزنامه‌نگار
در خاتمه، در سالروز شهدای روزنامه‌نگار در ششم می، به روزنامه‌نگاران و همه کسانی که در بخش رسانه مشغول به کارند عرض می‌کنیم: باید خوب به وظیفه خود عمل کنند. بدون تردید آنان در اصلاح وضعیت جامعه ما سهیم هستند. اگر به این وظیفه عمل نکنند یا به آن صدمه بزنند و خود را اسیر صاحبان زر و زور کنند، دردهای بسیاری را باعث خواهند شد.
برخی بر این نظر هستند که رسانه رکن چهارم حاکمیت است. ولی حرف ما این است که رسانه رکن اول است و می‌تواند معادلات را واژگون و واقعیت را تغییر دهد. رسانه‌ای آگاه و مسئول، جامعه‌ای آگاه، وفادار و مسئول می‌سازد.
