در نگرش اسلامى، انسان نمود رازى است كه خداوند در جهان هستى قرار داده است. خداوند توانايى هاى گوناگون عقلى و معنوى در انسان به جاى نهاده است، كه اگر به درستى از آن ها استفاده نمايد مى تواند مشكلاتى را كه در راه تكامل بشرى خويش مى بيند - به ويژه معضل هاى بهداشتى را - برطرف نمايد. خداونددر همان حال جهان هستى را از آن چه براى انسان شفاى بيمارى و رشد و توسعه ى توانمندى جسمى و عقلى به همراهدارد سرشار كرده است. از اين رو، اين اكتشاف طبى، يا نظاير آن چندان عجيب به نظر نمى آيد. لازم به ذكر است كه در برخى از كشورها، دواهاى گياهى متعددى با كركرد يا شباهتى به «وياگرا» استخراج مى شود.
اسلام هم چنين اصولاً اهميتى والا را به مسائل جنسى انسان اختصاص داده است. زيرا عدم پاسخ گويى - يا پاسخ گويى غلط - به اين مسائل پى آمدهاى منفى متعددى را در عرصه هاى شخصيتى، خانوادگى و روابط اجتماعى به جاى مى گذارد. ميزان اضطراب و تشويشى كه اين امر در زندگى انسان به جاى مى گذارد اينك امرى شناخته شده است; چرا كه اين امر علاوه بر سلب آرامش و آسايش روحى و مختل نمودن كنترل عصبى و رفتارهاى بيرونى، تأثيراتى منفى در جنبه هاى گوناگون روابط زناشويى به جاى مى گذارد; كه خود اين نيز باعث ايجاد اختلاف در نظام اجتماعى پيرامون فرد مى گردد.
از سوى ديگر، معتدم كه نسل جوان و به ويژه نوجوانان نيازى به اين گونه داروها ندارند. زيرا كارايى بهداشت و سرزندگى نهفته در بدن هاى آنان فراتر از كارايى اين دارو يا داروهاى مشابه ديگر است. من فكر مى كنم به كارگيرى اين دارو توسط جوانان بيش تر بر اثر بلهوسى ها يا آزمون هاى بى معنى باشد.
هم چنين مايلم در اين عرصه به رسانه هاى تبليغات پزشكى و اجتماعى، مسؤوليت هشدار به جوانان را از به كارگيرى «وياگرا» گوشزد نمايم. چون حيات آن ها را به وسيله ى دارويى كه خود به آن نيازى ندارند مختل مى سازد. از نخستين وظايف دولت حفاظت از شهروندان از به كارگيرى داروهايى است كه استعمال شان شرايط طبى خاصى را مى طلبد. عدم دخالت دولت و عدم انجام تحقيقات علمى لازم جهت بررسى پى آمدهاى اين دارو ممكن است منجر به تأثيراتى منفى در بيماران از جمله فشار خون يا بيمارى هاى جنبى ديگر كردد. از اين رو بر دولت لازم است تا تمام نهادهاى طبى و تبليغاتى خود را در راه آگاهى بخشى به شهروندان نسبت به استعمال اين دارو و نيز كنترل تجارت اين دارو در داروخانه ها به كار گيرد.
با توجه به اين نكته، بايستى گفت كه در صورت بروز نياز و در صورت تأييد پزشكان بر عدم بروز عوارض منفى بهداشتى، اشكال شرعى در به كارگيرى آن وجود ندارد. اما عوارض منفى اقتصادى آن به صاحب آن باز مى گردد. به خصوص اين كه برخى از مردم آمادگى دارند تا آن چه را كه نيازهاى حياتى شان را تأمين مى كند به بالاترين قيمت ها بخرند. به نظر من هياهوى ايجاد شده بر اثر اكتشاف «فياگرا» برخاسته از جوهره ى اين اكتشاف نبوده، بلكه ناشى از نيازهاى جنسى انسان در اين جنبه ى از حيات بوده است. بدين معنا كه قضيه چنان كه به اين نيازهاى انبوه و روزافزون مرتبط بوده است، به اهميت علمى كشف اين دارو باز نمى گردد.