] منظور از[ شفاء ] در اين آيه [ شفاى عقل، دل و روح است، نه شفاى جسم. اگر خداوند برخى از مردم را به بركت قران كريم شفا مى دهد، اين بدان معنى نيست كه قرآن داروى طبى ست; بلكه حقيقت اين است كه خداوند گاهى به بركت قرآن، انسانى را شفا مى دهد; همان گونه كه گاهى به بركت انبيا و اولیا شفا مى بخشد; به سبب روش فكرى، انسانى و تربيتى كه براى او ترسيم مى كنند كه تضمين كنندهى سعادت و كرامت اوست و با اطمينانى كه به قلب و روح او مى بخشند.