بر اساس نظر مشهور فقهاء، حاجیان قربانی هایشان را در منی ذبح می کنند و در روایات آمده است که قربانی باید به فقرا و مساکین داده شود؛ بر عکس بیشتر این گوشت ها به هدر می‎رود؛ زیرا آنها را دور می اندازند و نابود می‏‏گردد. با این وضعیت آیا جایز است که افراد مورد اطمینان، ذبح را در وطن مکلف به‎جا آورند؛ بدین صورت که با این افراد تماس بگیرند و اطلاع دهند که حاجیان، تکالیفی چون رمی جمره عقبه را که باید به‎جا می آوردند، به‎جا آورده اند. سپس آنان ذبح را انجام دهند. و این اشخاص، به حاجی هایی که آنان را نایب گرفته اند خبر دهند تا تقصیر یا حلق کنند و از احرامشان بیرون آیند. این در حالی است که قربانی در همان زمان به‎جای خودش و به دست نیازمند واقعی رسیده است؟