بر اساس آن چه در دلیل مناسک حج آمده است، فتوای شما این است که مقدم داشتن دو طواف و سعی بر دو وقوف، به صورت اختیاری و جز برای افراد معذور جایز نیست در حالی که از گفتگو و بحث با شما جواز این امر فهمیده می شود. لکن در نوشته ها نظر تان را در لفافة احتیاط می پوشانید و این همان خرده ای است که شما نسبت به دیگران می گیرید؛ حال سؤال این است: در حالت اختیاری بخاطر آسان شدن کار برای بیشتر حج گزاران، جایز است که دو طواف و سعی را مقدم بر دو وقوف داشت؟ و احتیاط را صرفاً استحبابی دانست؟
احتیاط، بر اساس مصلحت عمومی حج است، زیرا مقدم داشتن مطلق، بعضی مشکلات را برای تمامی حجاج در پی دارد؛ همانطور که به تأخیر انداختن آن نیز اینگونه است.