ما با تأخیر به سوی عرفات راه افتادیم. ولی راه را گم کردیم و تا یک ربع مانده به طلوع آفتاب به خیمه های خود نرسیدیم. برخی می گویند که بر ما کفارة زیر سایه رفتن، واجب است؛ گرچه ما در اتوبوس بودیم و آفتاب بر ما نمی تابید؛ نظر جنابعالی در باب این مسأله چیست؟