قران کريم دوري و اجتناب از شراب را واجب کرده، و اين کنايه از عدم جواز نوشيدن آن مي‏باشد. ميان حرمت نوشيدن و نجاست آن ملازمه اي وجود ندارد و اين حرمت دليلي بر نجاست آن نيست؛ لذا بايد بر طهارت و نجاست آن دليل مستقل ديگري جستجو شود. از آنجايي که رواياتي که به اين موضوع پرداخته‏اند، متفاوتند؛ لذا ما رواياتي که بر طهارت شراب دلالت دارند را به تبعيت از برخي از علماي ديگر ترجيح مي‏دهيم و به طهارت آن فتوا داده ايم، باوجود اينکه اين مسئله، اجماعي نيست. و اشکالي ندارد که به طهارت و حرام بودن شراب حکم گردد، چرا‏که بين حرمت نوشيدن و نجاست آن ارتباطي نيست. بيشتر مراجع از جمله آية الله خوئي (قدس سره)، استفادة مست کننده‏هاي جامد، مثل حشيش را حرام مي‏دانند اما آنها را پاک به حساب مي‏آورند. همچنين الکل را پاک، و نوشيدن آن را حرام مي‏دانند.