تيمم به اين صورت است: اول: خاک خشک و پاکي را آماده مي‏کنيم يا تخته سنگي از صخره يا مرمر به اندازه‏اي که 2 کف دست باز، روي آن جا بگيرد.

دوم: به قدر امکان، موانعي که برکف دستان و صورت وجود دارد را برطرف مي‏کنيم. همچنين زينتهايي مثل انگشتر و مثل آن که بر دست وصورت قراردارد و پوست را مي‏پوشاند بايد جدا کرد. واجب نيست که اين اعضاء، پاک باشد؛ اگرچه بهتر، پاک بودن آنها است. جايز است با اعضاء نجس تيمم کردد، به شرطي که نجاست خشک باشد.

سوم: اينگونه نيت مي‏کنيم که: (تيمم بدل از وضو انجام مي‏دهم قربة الي الله) و شرط نيست که نيت به زبان آيد، بلکه نيت قلبي کافيست.

چهارم: کف دستها را برخاک مي‏زنيم سپس آنها را از خاک و غباري که به آنها چسبيده است پاک مي‏کنيم [مثلا آنها را به هم مي زنيم] سپس پيشاني را با کف دو دست و به صورت همزمان مسح مي‏کشيم با توجه به اينکه مسح بايد از بالا- محل روئيدن موي سر- به طرف ابروها باشد و محدودة مسح در عرض، به اندازه دو کف دست و در طول از محل رويش مو تا ابروهاست و ابروها را نيز شامل مي‏شود.

پنجم: سپس روي دست راست را باکف دست چپ از مچ تا اطراف انگشتان مسح مي‏کنيم و بعد روي دست چپ را با کف دست راست، از مچ، تا آخر انگشتان مسح مي‏کنيم.

و اينجا تيمم بدل از وضو تمام مي‏شود؛ ليکن اگر فرض کنيم بر مکلف، غسلي به سبب جنابت يا حيض يا تماس يا غير اينها واجب شده ولي امکان غسل ندارد و مي‏خواهد براي نماز تيمم کند، تيمم به همان صورت ذکر شده است؛ با اين تفاوت که در نيت مي‏گويد: تيمم بدل از غسل انجام مي‏دهم قربة الي الله، و مستحب است پس از اينکه با ضربه اول صورت و دستها را مسح کرد، بار ديگر کف دستها را به خاک بزند و فقط دستهايش را مسح کند.