اگر مرجع، فوت گردد، رجوع به مرجع زنده براي شناخت اينکه او بقاي برتقليد ميّت، را جايز ميداند يا نه واجب است؛ در اينصورت مادامي که مکلف، چيزي از فتواهاي مرجع مرده را بياد نميآورد، بهتر اين است که از مرجع زنده تقليدکند. نظر ما هم اين است که بقا بر ميّت، بصورت مطلق جايز است، و نميتوان از او عدولکرد.