کاری بر او واجب نیست؛ جز این که در صورت ترس از فرا رسیدن مرگ، به عباداتی که بر ذمه اش می باشد وصیت کند، تا وصیش به قضای آن از سوی او اقدام کند؛ همچنین باید به ادای حقوق شرعی مانند خمس و قرض های مردم که وقت پرداختن آن رسیده است، در صورتی که توان پرداخت و ادای آن را داشته باشد، مبادرت ورزد و اگر چنین توانی را نداشت باید از طلبکاران بخواهد که پرداختن آن را به تأخیر اندازند؛ با علم به این که اگر مکلف عازم حج این کار را نکند، حجش باطل نمی شود اما بخاطر سهل انگاری و کوتاهی گناه ورزیده است.