جایز بودن چنین کاری جای تأمل دارد، به لحاظ عنوان ثانوی که مقتضی لزوم احتیاط در رها کردن مزاحمت دیگران است، زیرا عنوان ثانوی، مقتضی لزوم احتیاط بر ترک کاری است که در آن مزاحمت برای دیگران باشد و در صورت عدم توجه مکلف به این ممانعت، حج او قبول است.توصیه بنده به این افراد این است که با مجال دادن به مؤمنین برای ادای حج واجبشان، به خدای متعال تقرب جویند و به فقرای عیال وار که اظهار فقر نمی کنند، صدقه بدهند تا آن گونه که امام باقر (ع) فرمودند به ثواب هفتاد حج دست یابند. همه آنچه گفتیم در صورتی است که مقصود ازحج، دستیابی به ثواب باشد، اما اگر مراد از آن، تبلیغ دعوت به سوی خدا، وعظ و راهنمایی و خدمت به حجاج و یا مصلحت های عمومی دیگر باشد، اشکالی در کار آنان نیست.