آیا بر مکلفی که مشتا

آیا بر مکلفی که مشتاق به حج است در صورتی که ذمه اش با دین مشغول باشد، واجب است که با مسؤول کاروان این گونه توافق کند که با قرار دادن بخشش عوض دار (هبه معوضه) به او بگوید: «این مبلغ خاص را در برابر هبة حج از سوی تو، به تو می بخشم.» و مسئول کاروان «قبول» را به زبان آورد؟ یا اینکه حج با وجود قرض دار بودن صحیح است؟

این سخن غیرشفاف، غیر ضروری است، زیرا حج تو علی رغم قرضی که به گردن داری در صورتی که قادر به پرداخت آن باشی، صحیح است.