* من مى گويم كه چنين جشن ها و شادمانى هايى كه مردم در آن احساسات و عواطف خود را ابراز مى كنند از نيازهاى طبيعى ماست. من - گذشته از فتوا به جايز بودن چنين مراسم و مناسبت هايى - مردم را به شركت در چنين مجالسى كه غم و اندوه و دردهايشان را - حتى براى ساعتى - مى زدايد، تشويق مى كنم، البته به شرط اين كه ابزارهاى كه در چنين جشن هايى به كار گرفته مى شود مورد رضاى خداوند سبحان باشد.