* ما به اين كار تشويق نمى كنيم، هرچند در صورتى كه كار حرامى مورد تشويق و تأييد قرار نگيرد حرامش هم نمى دانيم. علت اين كه ما جوانان را به اين كار تشويق نمى كنيم آن است كه چنين احساسات عاطفى و صميمانه نسبت به افردى كه مرتكب اعمال حرام مى شوند، عاطفه انسان را به سوى عمل حرام سوق مى دهد. در روايتى آمده است كه «انّ لكل ملك حمى و حمى الله محارمه فمن رتع حول الحمى اوشك ان يقع فيه» «هر قلمرويى، قرقگاهى دارد، حرام هاى خدا قرقگاه اوست. هر كس در پيرامون قرقگاه بچرخد ممكن است به آن وارد شود.»

گذشته از اين بر مؤمن واجب است امر به معروف و نهى از منكر كند. يكى از ابزارهاى نهى از منكر، ابراز ناخوش داشتن منكر است. ابراز احساسات صميمانه نسبت به اين افراد نوعى همدلى نشان دادن با عمل آنان است. زيرا مردم از طريق غناى حرام با خوانندگان [آوازهاى غير شرعى] ارتباط مى يابند و از طريق برنامه هاى هنرى نامشروع، هنرپيشه ها را تشويق مى كنند. بنابراين نگه داشتن تصوير اين گونه افراد و تعريف و تمجيد از آنان به معناى تأييد منكر است.