* حكم ابزارهاى تبليغاتى برحسب نوع محتواى تبليغاتى كه در آن عرضه مى شود، تفاوت دارد. اگر محتواى برنامه ها در خدمت به اسلام و ارتقاى سطح دانش و ادب و اخلاق انسان باشد و تحقق دهنده اهدافى انسانى باشد كه خداوند در عرصه حيات بدان رضايت مى دهد، طبيعى است كه چنين ابزارى، ضرورى و بلكه استفاده از آن براى آگاه كردن و اصلاح و ارشاد و دعوت مردم به سوى خدا، واجب است.

اما اگر محتواى آن مشتمل بر امور باطل و كفر و فسق و فجور و سبب از بين بردن معنويت و شخصيت انسانى و در جهت يارى ستم و ستمگران و استكبار و مستكبران باشد، طبيعى است كه استفاده از اين ابزارها حرام باشد. اسلام موضع منفى مطلق نسبت به ابزارهاى جديد ندارد چنان كه موضع مطلقاً مثبت هم ندارد.

زيرا در ماهيت اين ابزارها الزاماً حرام نهفته نيست. بلكه به تناسب نوع برنامه هايى كه از طريق اين ابزارها ارائه مى شود، حكمش هم مختلف است.