* هيچ كس - نه پزشك مردِ متخصص زنان و نه ديگر مردان - مجاز به ديدن جاهايى از بدن زنان نامحرم كه نگاه به آن حرام است، نيستند، مگر اين كه ضرورت درمان آن زن، اقتضا كند. بنابراين هر مقدار از بدن را كه زن مى تواند در مقابل مردان نامحرم آشكار نگه دارد در مقابل پزشك مرد هم مى تواند آشكار كند و فرقى بين پزشك و غير پزشك نيست. زيرا نگاه به بدن زن نامحرم جز در هنگام ضرورت جايز نيست. علاوه بر درمان در شرايط ديگرى مانند نجات دادن زن نامحرم از غرق شدن يا آتش و مانند آن هم، ضرورت صدق مى كند.