* فتواى عام و مشهور اين است كه بر مرد واجب است تا هر 4 ماه يك بار نياز جنسى همسرش را برآورد. برخى از فقها هم از باب احتياط وجوبى(احتياط وجوبى در جايى است كه مجتهد دلايل تام بر تحريم ندارد ولى شهرت برعمل يا ترك عمل وجود دارد ولى مجتهد دليلى برخلاف شهرت ندارد. در اين جاست كه فتوا به احتياط واجب مى دهد. مثلا مى گويد: احتياط واجب حضور يافتن در نمازجمعه (در صورت برپايى آن) است يا احتياط واجب در ترك تراشيدن ريش است، مقلد در اين امور مى تواند به مجتهد ديگرى رجوع و عمل كند.) فتوا داده اند كه اگر زن بيم ارتكاب حرام را داشته باشد احتياط واجب اين است كه مرد بايد نياز او را برآورد. برخى هم در چنين مواردى فتوا به عدم وجوب داده اند.

اما نظر فقهى ما اين است كه در وضعيت طبيعى حتى اگر مرد رغبتى نداشته باشد بر او واجب است كه خواسته جنسى همسرش را برآورد، البته در صورتى كه توانايى اين كار را داشته باشد. اين رأى را هم از اين آيه قرآن دريافته ايم كه: (و لهّن مثل الذى عليهن بالمعروف) «و مانند همان ]وظايفى[ كه بر عهده زنان است به طور شايسته به نفع آنان ]برعهده مردان[ است».( سوره بقره، آيه 228.)

حق جنسى هم براى مرد است و هم براى زن. البته، كسى را نيافته ايم كه در اين فتوا، با ما هم رأى باشد.