* مى دانيم ميزان نجاسات موجود در آب هايى كه از خانه ها و يا كارخانه ها خارج مى شود

* مى دانيم ميزان نجاسات موجود در آب هايى كه از خانه ها و يا كارخانه ها خارج مى شود نسبت به مجموع آب هاى ديگر اندك است. چنان كه تغيير رنگ و طعم آن هم به سبب نجاست نيست بلكه بر اثر تعفن و ركود و وجود باكترى هاست. در تغيير رنگ هم به رنگ نجاست در نمى آيد بلكه رنگ ديگرى به خود مى گيرد، چنان كه به صورت فراوان و به ويژه در شهرهاى بزرگ جريان دارد. چرا بايد اين جوها را نجس بدانيم؟

* اگر حكم به نجاست اين آب ها مى شود به خاطر تماس با نجاست است. اين آب ها هر چقدر زياد هم باشند مانند آب قليل نجس است و حكم آب كر(اندازه آب كر به سانتى متر به طور دقيق مشخص نيست. اندازه كر با وجب محاسبه مى شود، آقاى خويى اندازه كر را 27 وجب مكعب (3×3×3) مى داند.) را پيدا نمى كند. آب كر در صورتى كه پاك باشد به محض ملاقات با نجس، نجس نمى شود مگر اين كه رنگ و بو و طعمش تغيير يابد. اما آب موجود در فاضلاب ها، معلوم است كه نجس است يا به جهت اين كه اين آب ها حكم آب قليل متنجس را دارد و يا از آن جهت كه به سبب نجاست تغيير رنگ و طعم و بو يافته است. بنابراين حكم به نجاست آن مى شود. اما امكان دارد كه عناصر نجاستِ موجود در فاضلاب را از بين برد تا پس از تصفيه، به حالت آب مطلق درآيد، در اين حالت مى توان با وصل كردن آب پاك - جارى و يا كر - به آن، تطهيرش كرد.