13 جمادى الأولی 1438 هـ برابر با 22 بهمن 1395 هـ و ١١/٢/٢٠١٧ م
مطالب مهم خطبه اول: فلسفه عبادات / کارکرد نماز / چرا روی کبر تمرکز شده است؟ / مجازات متکبر / چگونه زهرا(س) را دوست بداریم؟
مطالب مهم خطبه دوم: لبنان، کدام قانون همه را راضی می‌کند؟ / نگرانی از بابت بودجه آتی / چه کسانی از مسلمانان میانمار حمایت می‌کنند؟ / سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران.
خطبه اول:
خداوند سبحانه و تعالی در کتاب عزیز خود می‌فرماید: «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّکاةِ وَکانُوا لَنَا عَابِدِينَ».
سیزدهم ماه جمادی الاولی سالروز وفات حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(س) است، آن هم به روایتی که معتقد است آن حضرت 75 روز بعد از وفات پدرشان رسول خدا(ص) از دنیا رفته‌اند. البته در این باره روایت دیگری نیز وجود دارد که معتقد است آن حضرت 95 روز بعد از رحلت رسول خدا(ص) یعنی در سوم ماه جمادی الثانی وفات یافته‌اند.
در این روز حزن‌انگیز که قلب علی، حسن، حسین، زینب و ام‌کلثوم(س) را به درد آورد، می‌خواهیم به فضیلت، صبر، جهاد و موضع‌گیری‌های آن حضرت بپردازیم و امر آن حضرت را زنده کنیم. احیای امر آن حضرت این است که به آموزه‌های ایشان توجه کنیم. منظور امام صادق(ع) از این که می‌فرماید: «أحيوا أمرنا رحم الله من أحيا أمرنا» و عرض شد: چگونه امر شما احیا می‌شود؟ فرمود: «أن يتعلَّموا علومنا ويعلِّموها للنّاس، فإنَّ النّاسَ لو علموا محاسن کلامنا لاتَّبعونا» نیز همین است. [شیعیان] علوم ما را بیاموزند و آن‌ها را به مردم آموزش دهند. چون اگر مردم با کلام‌های نیک و شایسته ما آشنا شوند، حتماً از ما پیروی می‌کنند.
فلسفه عبادات
یکی از رساترین بیانات حضرت زهرا(س) پرداختن به فلسفه عبادات در یک عبارت است. می‌فرماید: «جَعَلَ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشّـِرْکِ، وَ الصَّلاةَ تَنْزیهاً لَکُمْ مِنَ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاةَ تَزْکِیَةً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِی الرِّزقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَّجَ تَشْییداً لِلدّینِ؛ خداوند ایمان را برای طهارت شما از شرک و نجات شما از گمراهی‌ها و شقاوت‌ها قرارداد و نماز را برای خضوع و فروتنی و پاکی از هر نوع تکبر، مقرّر نمود و زکات را برای تزکیه نفس و توسعه روزی تعیین نمود و روزه را برای استقامت و اخلاص در اراده، لازم دانست و حج را برای استحکام دین واجب نمود.»
حضرت زهرا(س) با این سخنان می‌خواهند بیان کنند که عبادات هر کدام اهداف و فلسفه خاص خود را دارند و این اهداف به صرف ادای این عبادات به دست نمی‌آید، بلکه لازم است شرایط آن‌ها نیز رعایت شود و در زندگی و رفتار مردم بازتاب داشته باشد. از این رو بدون رعایت این شرایط، عبادت معنا و مفهوم واقعی ندارد. حضرت زهرا با این سخنان می‌خواهد در رابطه با عبادات به دو خطر اشاره نماید:
اول – انجام ندادن عبادات. این روزها خیلی می‌شنویم که می‌گویند: «به انجام عبادات نیازی نیست. کافی است که دل و نیتمان پاک باشد و به دیگران بدی نکنیم. رابطه با خداوند نباید به شکل، حرکت، زمان و کلمات خاصی منحصر و محدود باشد. انسان آزاد است که هر طور می‌خواهد و علاقه دارد با خداوند رابطه داشته باشد.» اینان فراموش می‌کنند که عبادات تعامل اخلاقی با خداوند است. از این رو امکان ندارد کسی که اخلاق مدار است، آن گونه که مورد خواست خداوند است، خداوند را عبادت نکند و در این باره طبق میل و خواسته خود رفتار نماید. حال آن که نقش عبادات این است که دل‌ها پاکیزه بمانند، نیت‌ها خوب باشند و انسان آن‌ها را از هر نوع انحراف احتمالی در امان نگاه دارد.
دوم- این عبادات از نقشی که در سازندگی و تربیت انسانی دارد، تهی شود و به رسم و عادت تبدیل گردد و هیچ تأثیری روی کسی که آن‌ها را انجام می‌دهد، نداشته باشد؛ یعنی انسان بدون تغییر باقی بماند. او پیش از ادای نماز و بعد از آن تفاوتی نکند. پیش از روزه گرفتن و بعد از روزه گرفتن فرقی نکند. قبل از زکات دادن و بعد از زکات دادن یکی باشد و پیش از حج رفتن و بعد از حج رفتن، تفاوتی نکرده باشد. از این رو کسانی که در ظاهر عبادات غرق می‌شوند و فقط به جزئیات آن توجه دارند، به اهمیت بازتاب این عبادات در زندگی خود و دیگران توجهی ندارند و دقت نمی‌کنند که انجام عبادات چه تأثیری روی زندگی‌شان دارد.
بنابراین با توجه به فرمایش حضرت زهرا(س) همیشه باید به اهداف و فلسفه عبادات توجه کنیم و پیش از ادای عبادات آن‌ها را برای خود یادآوری نماییم و ارزیابی که با انجام عبادات چقدر به این اهداف رسیده‌ایم. نباید از جمله کسانی باشیم که حدیث درباره‌شان می‌گوید: «ربّ صائم ليس له من صيامه إلا الجوع والعطش، وربّ قائم ليس له من قيامه إلا السّهر والتعب؛ چه بسا روزه‌داری که از روزه‌داری خود جز گرسنگی و تشنگی بهره‌ای ندارد و چه‌بسا نماز شب خوانی که از نماز شب خود جز بیداری و رنج بهره‌ای ندارد.»، «ما أقلّ الحجيج وأکثر الضّجيج؛ چقدر حاجی کم است و هیاهو بسیار.»
کارکرد نماز
امروز می‌خواهیم به معیارهایی که حضرت زهرا(س) برای نماز مطرح کرده‌اند، بپردازیم و در فرصت‌های بعدی به سایر عبادات خواهیم پرداخت. چون همان گونه که آن حضرت می‌فرماید: «جعلت تنزيهاً من الکبر» یعنی نماز مایه مصونیت انسان در برابر کبر این آفت خطرناک می‌شود. هدف و غایت نماز این است که هر نوع کبر، غرور و حجب را از قلب انسان بزداید. انسان وقتی دارای علم، ثروت، قدرت، زیبایی، مقام و نسب شد، ممکن است به این آفت‌ها دچار شود. حتی برخی از دین‌داران نیز ممکن است به عبادت خود مغرور شوند و خود را از دیگران برتر بدانند.
وقتی در کلمات و رفتارهای نماز دقیق شویم، می‌توانیم به این مفاهیم دست یابیم. تمام آن چیزهایی که در نماز است، از انسان می‌خواهند که کبر نورزد. متواضع باشد. انسان وقتی در برابر خداوند قرار می‌گیرد، متواضع است و حالت خوار، ذلیل و خوفناک به خود می‌گیرد. وقتی در برابر خداوند اعلام می‌کند که خداوند بزرگ‌تر، عظیم‌تر و والاتر است و انسان با تمام موجودیت خود، به تنهایی نمی‌تواند سودی را به دست آورد و ضرری را دفع نماید. او اگر ثروت، زیبایی، عظمت، دانش، قدرت و حاکمیتی هم دارد، دستاورد خود او نیست. همه این‌ها از آن خداوند متعال است و اگر خداوند این چیزها را نزد انسان به امانت گذاشته است، مسئولیت‌های آن را نیز به دوش او نهاده است. این تعبیر نباید در حد کلام باقی بماند، بلکه باید جنبه فعلی نیز پیدا کند و انسان در برابر خداوند خشیت عملی داشته باشد. یا وقتی که انسان جبین خود را در برابر خداوند به خاک می‌ساید، احساسش این است که او از خاک است و هر قدر که بزرگ شود، باز هم به همین خاک بازمی‌گردد؛ بنابراین هر کسی که عمق این مفاهیم و معانی را درک کند، چاره‌ای ندارد جز این که در برابر خداوند تواضع به خرج دهد و با مردم نیز راه تواضع را در پیش بگیرد.
چرا روی کبر تمرکز شده است؟
جای این پرسش است: چرا حضرت زهرا(س) نماز را مایه نهی از کبر می‌داند در حالی که در قرآن کریم تأکید شده است که نماز انسان را از فحشا و منکر؛ یعنی هم گناهان نهی می‌کند؟ آیا این مطلب با قرآن مخالفت ندارد؟ این چنین نیست و نمی‌تواند این چنین باشد. چون حضرت زهرا(س) کسی است که در پرتو وحی زندگی کرده و بر اساس قرآن تربیت شده است. هدف ایشان این است که به یک حقیقت قرآنی اشاره کند. این که تکبر اساس بلایای بشری است. کبر کلید مصائب و دشواری‌های انسان است. کبر باعث می‌شود که انسان به ارتکاب باقی گناهان و رفتارهای زشت از قبیل دروغ، دزدی، جنایت و نظایر آن جرئت پیدا کند. اگر ما دچار انحراف می‌شویم، به خاطر متکبران و مستکبران در عرصه‌های دین، سیاست، اقتصاد و اجتماع زندگی است.
بهترین نشانه آن نیز ابلیس است. او به استکبار خود دچار انحراف شد: «إِبْلِيسَ اسْتَکبَرَ وَکانَ مِنَ الْکافِرِينَ» و وقتی خداوند به او دستور داد که بر آدم سجده کند، گفت: «أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ». به ادعای ابلیس آتش از خاک برتر است و همین تکبر باعث شد که در برابر خداوند عزوجل عصیان کند و علیه انسان اعلام جنگ نماید.
همین تکبر باعث شد که فرعون مانند همه فرعون‌های دیگر به طاغوتی ستمکار تبدیل شود. به مردم ظلم کند، آنان را به بردگی بکشاند و لگدکوبشان نماید. قرآن در اشاره به نشانه‌های تکبر او چنین می‌فرماید: «قَالَ يَا قَوْمِ أَلَيْسَ لِي مُلْک مِصْرَ وَهَٰذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِي مِن تَحْتِي أَفَلَا تُبْصِرُونَ»، «أَمْ أَنَا خَيْرٌ مِنْ هَذَا الَّذِي هُوَ مَهِينٌ وَلا يَکادُ يُبِينُ».
تکبر همان چیزی است که باعث گردید قریش در برابر پیامبر خدا بایستند. خداوند متعال در این باره می‌فرماید: «وَقَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْنَا الْمَلَائِکةُ أَوْ نَرَى رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَکبَرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ وَعَتَوْا عُتُوّاً کبِيراً».
در جایی دیگر «وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اسْجُدُوا لِلرَّحْمَنِ قَالُوا وَمَا الرَّحْمَنُ أَنَسْجُدُ لِمَا تَأْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُوراً». تکبر همان چیزی است که امروز نیز از آن رنج می‌بریم. ما از تکبر افراد، مسئولان، متنفذان و قدرت‌های استکباری در رنج هستیم.
قرآن نیز وقتی می‌فرماید: «کلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى* أَنْ رَآَهُ اسْتَغْنَى» به همین مسئله اشاره می‌نماید؛ زیرا وقتی انسان در زمینه ثروت، قدرت، مقام و حاکمیت احساس بی‌نیازی کرد یا احساس نمود که مورد بازخواست و محاسبه قرار نمی‌گیرد، باعث می‌شود که از مرزهای خود پا فراتر بگذارد و بر خدای خود نیز تکبر بورزد و به مردم پیرامون خود به دید تحقیر بنگرد.
مجازات متکبر
از این همین جاست که می‌فهمیم چرا مجازات انسان متکبر این قدر سنگین است. تکبر باعث شد که ابلیس از رحمت الهی دور شود و تا روز قیامت مستحق لعنت گردد. امام علی(ع) با اشاره به این امر می‌فرماید: «فَاعْتَبِرُوا بِمَا کَانَ مِنْ فِعْلِ اللَّهِ بِإِبْلِیسَ إِذْ أَحْبَطَ عَمَلَهُ الطَّوِیلَ وَ جَهْدَهُ الْجَهِیدَ وَ کَانَ قَدْ عَبَدَ اللَّهَ سِتَّةَ آلَافِ سَنَةٍ لَا یُدْرَى أَ مِنْ سِنِی الدُّنْیَا أَمْ مِنْ سِنِی الْآخِرَةِ عَنْ کِبْرِ سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ؛ از برخورد خداوند با شیطان عبرت بگیرید که اعمال طولانى و سخت‌کوشی او را به خاطر یک ساعت تکبر تباه کرد، در صورتى که خداوند را شش هزار سال بندگى کرد که معلوم نیست از سال‌های دنیایى است یا سال‌های آخرتى.» همین تکبر باعث گردید که فرعون در دریا غرق شود، خانه قارون در زمین فرو بلعیده شود و مشرکان متکبر شکست بخورند.
در حدیث آمده است: «الکبر رداء الله، والمتکبّر ينازع الله رداءه، فمن نازع الله شيئاً من ذلک، أکبّه الله في النّار؛ کبر ردای خداست و شخص متکبر بر سر تصاحب ردای خدا با او می‌ستیزد. پس هر که بر سر چیزی از آن با خدا کشمکش کند، خداوند او را در آتش سرنگون می‌کند.»
نیز در حدیث آمده است: «لا يدخل الجنّة من کان في قلبه مثقال حبّة من خردل من کبر؛ هر کس که در دلش به اندازه دانه خردلی کبر باشد، وارد بهشت نمی‌شود.»
چگونه زهرا(س) را دوست بداریم؟
عزیزان! در ایام سوگواری آن حضرت نشان دادن ولایت و محبت به زهرا(س) باید به صورت عملی باشد. باید روان خود را از هر گونه کبر، خود بزرگ‌بینی‌های کاذب و عجب پالایش کنیم. چون همه این‌ها ما را از رحمت الهی، بهشت و جای گرفتن در دل‌های مردم که مستکبران از آن بی‌بهره‌اند، دور می‌کنند.
نباید در برابر خداوند تکبر بورزیم و حق او را انکار نماییم. نباید نسبت به یکدیگر تکبر بورزیم. نباید غنی به فقیر تکبر بورزد. نباید حاکم بر اتباع خود تکبر بورزد. نباید عالم بر جاهل تکبر بورزد. نباید مسئول بر زیردستان خود تکبر بورزد. چون خدایی که تفاوت مردم از نظر روزی و موقعیت، اقتضای حکمت اوست، نمی‌خواهد که این تفاوت‌ها باعث برتری‌جویی در میان مردم شود. اگر گرفتار تکبر شدیم، باید نقاط ضعف خود و قوت دیگران را به یاد بیاوریم. باید به یاد بیاوریم که کمال فقط از آن خداوند است و فقط خداوند حق تکبر ورزیدن را دارد. باید به یاد داشته باشیم «من يستکبر يضعه الله؛ هر کس تکبر کند، خداوند او را پایین می‌آورد.» و «لَيْسَ لِلْمُتَکبِّرِ صَدِيقٌ؛ متکبر دوستی ندارد»؛ و «إنّ في السّماء ملکين موکلين بالعباد، فمن تواضع لله رفعاه، ومن تکبّر وضعاه؛ در آسمان دو فرشته بر بندگان گماشته شده‌اند. چون بنده برای خداوند تواضع کند، او را بالا می‌برند و چون تکبر کند، او را پایین می‌آورند.»
خداوند متعال می‌فرماید: «تِلْک الدَّارُ الْآَخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوّاً فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَاداً وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ»، «إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْتَکبِرِينَ». باید همیشه دعا کنیم: «وَ أَغْنِنِی وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ فِی رِزْقِک، وَ لَا تَفْتِنِّی بِالنَّظَرِ، وَ أَعِزَّنِی وَ لَا تَبْتَلِيَنِّی بِالْکبْرِ، وَ عَبِّدْنِی لَک وَ لَا تُفْسِدْ عِبَادَتِی بِالْعُجْبِ، وَ أَجْرِ لِلنَّاسِ عَلَى يَدِيَ الْخَيْرَ وَ لَا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ، وَ هَبْ لِی مَعَالِيَ الْأَخْلَاقِ، وَ اعْصِمْنِی مِنَ الْفَخْرِ؛ و مرا بىنياز فرماى و روزیت بر من وسیع و فراوان گردان و به نگريستن به حسرت در مال و جاه کسان گرفتار مساز و عزيزم دار و به تکبر دچارم مکن. مرا به بندگى خود گير و عبادتم را به خودپسندی تباه مکن؛ و کارهاى خير در حق مردم را به دست من جارى کن و کارهاى خير من به شائبه منت نهادن بر خلق خداى نابود نکن و از اخلاق متعالى بهرهورم دار و از فخرفروشی در امانم دار.»
خطبه دوم:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای بندگان خدا! شما و خودم را توصیه می‌کنم که از اخلاق حضرت زهرا(س) راهنمایی بگیریم. اخلاقی که آکنده از پاکی و اخلاص بود. وقتی احساس کرد که اجلش نزدیک است، به امام علی(ع) فرمود: «يَا ابْنَ عَمِّ مَا عَهِدْتَنِي کاذِبَةً وَ لَا خَائِنَةً وَ لَا خَالَفْتُک مُنْذُ عَاشَرْتَنِي فَقَالَ مَعَاذَ اللَّهِ أَنْتِ أَعْلَمُ بِاللَّهِ وَ أَبَرُّ وَ أَتْقَى وَ أَکرَمُ وَ أَشَدُّ خَوْفاً مِنَ اللَّهِ أَنْ أُوَبِّخَک غَداً بِمُخَالَفَتِي فَقَدْ عَزَّ عَلَيَّ بِمُفَارَقَتِک وَ بِفَقْدِک إِلَّا أَنَّهُ أَمْرٌ لَا بُدَّ مِنْهُ وَ اللَّهُ جَدَّدَ عَلَيَّ مُصِيبَةَ رَسُولِ اللَّهِ وَ قَدْ عَظُمَتْ وَفَاتُک وَ فَقْدُک فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ مِنْ مُصِيبَةٍ مَا أَفْجَعَهَا وَ آلَمَهَا وَ أَمَضَّهَا وَ أَحْزَنَهَا هَذِهِ وَ اللَّهِ مُصِيبَةٌ لَا عَزَاءَ عَنْهَا وَ رَزِيَّةٌ لَا خَلَفَ لَهَا؛ اى پسر عمو! مىدانى که هرگز دروغ نگفتهام و از هنگامى که با یکدیگر زندگى مشترک داريم با تو مخالفتى نکردهام. على فرمود: پناه بر خدا که تو به احکام خدا داناتر و پرهيزکارتر و بهتر از آنى و بيشتر از آن از خدا مىترسى که من فرداى قيامت بتوانم بگويم که مخالفتى با من روا داشتهاى و مفارقت و از دست دادن تو بر من سخت گران است، ولى افسوس که از اين جدايى چاره نيست و به خدا سوگند با مرگ تو مصيبت از دست دادن پيامبر(ص) بر من تازه مىشود و مرگ تو و از دست دادن تو مصيبتى بسيار بزرگ است، ولى همگان از خداييم و همگان به سوى او باز گردندهايم و اين مصيبت چه سخت و درد انگيز و دشوار و اندوه افزاست؛ و اين اندوهى است که چيزى مايه تسکين آن نيست و هيچ چيز آن را جبران نمىکند.»
حضرت زهرا(س) با این اخلاق انسانی و مکتبی با هم‌شأن خود علی(ع) زیست و امام علی(ع) نیز چنین رفتار با زهرا(س) داشت. می‌فرمود: «والله، ما أغضبتها ولا أکرهتها على أمر حتى قبضها الله عزّ وجلّ، ولا أغضبتني ولا عصت لي أمراً، لقد کنت أنظر إليها فتکشف عنّي الهموم والأحزان؛ به خدا قسم تا فاطمه زنده بود، هرگز او را به خشم نیاوردم و هرگز چیزی که برخلاف میل او بود مرتکب نشدم. فاطمه نیز چنین بود؛ هرگز مرا به خشم نیاورد و از فرمانم رخ نتافت، چون به او مین نگریستم دلم آرام میگرفت زنگار حزن و اندوه از سینه‌ام زدوده میگشت.»
وقتی از آن دو حضرت سخن می‌گوییم، از دنیای دیگری که دست نیافتی است حرف نمی‌زنیم. چنین وظیفه‌ای هم نداریم. بلکه آن دو بزرگوار الگویی هستند که باید به آنان اقتدا کنیم. در تمام خانه‌های خود باید از آنان الگو بگیریم. حضرت زهرا(س) باید الگوی همه زنان باشد و امام علی(ع) نیز الگوی همه مردان باشد. به این ترتیب می‌توانیم ولایت و محبت خود را به صدیقه طاهره حضرت زهرا(س) و امام علی(ع) نشان دهیم. به این ترتیب خانه‌هایی خواهیم ساخت که از آن‌ها الگوی قابل اقتدا بیرون خواهد آمد و می‌توانیم بیش از پیش در برابر چالش‌ها ایستادگی کنیم.
لبنان، کدام قانون همه را راضی می‌کند؟
از لبنان آغاز می‌کنیم که در موضوع قانون انتخابات همچنان در حال در جا زدن است. چون روی قانونی که مورد رضایت همه جریان‌های سیاسی باشد، توافق وجود ندارد. هر گروه در رد قانونی که موجب از دست رفتن جایگاه آن در میان طایفه خود یا معادله سیاسی موجود شود، اصرار دارد.
ما معتقدیم که هر گروه سیاسی حق دارد در معادله سیاسی به جایگاه برجسته‌ای برسد، موقعیت خود را از دست ندهد و حضور خود را در صحنه افزایش دهد. ولی نباید با هر ابزاری به این هدف رسید. نباید مثل الآن دست به دامان قانونی شد که مدت‌ها از آن سپری شده است و می‌خواهند با آرایش زیبایش جلوه دهند. نباید دست به دامان قانونی شوند که فرایند نمایندگی سالمی را فراهم نمی‌کند و شرایط را برای تجدید حیات سیاسی کشور فراهم نمی‌نماید. نباید دست به دامان قانونی شوند که فاقد معیارهای واحد در همه مناطق لبنان است.
از این رو بار دیگر از همه گروه‌ها و جریان‌های سیاسی می‌خواهیم که در انتخاب قانون انتخابات تجدید نظر کنند. باید بزرگ‌منش باشند و به آرمان‌ها و آینده لبنانی‌ها توجه کنند. نباید در برابر تغییر که حق لبنانی‌هاست مانع‌تراشی کنند. باید به یاد داشته باشند که در تاریخ فقط بزرگ‌منش‌ها باقی می‌مانند.
برای تحقق این هدف، از همه لبنانی‌ها می‌خواهیم که در صحنه حضور داشته باشند. صدای اعتراض خود را بلند نمایند. باید پیام خود را به دیگران برسانند. باید به همه جریان‌های سیاسی که آرای مردم را در جیب خود می‌دانند، بگویند که از این روش ناپسند دست بردارند. چون آرای لبنانی‌ها در جیب هیچ کسی نیست. بلکه به موضع‌گیری‌ها، طرح‌ها، روش برخورد با مسائل کنونی، برنامه‌ریزی برای آینده بهتر و موضع‌گیری در رابطه با قانون انتخابات بستگی دارد.
چشم امید ما همچنان به آزادگی و آگاهی مردم است که به هراس افکنی‌های ساختگی علیه فلان طایفه و مذهب، برای تغییر دادن فلان مسئولیت یا بهره‌برداری از غرایز و حساسیت‌های کسانی که به این چیزها باور دارند، پاسخ مثبت نمی‌دهند.
نگرانی از بابت بودجه آتی
در همین زمان، لبنانی‌ها با نگرانی منتظر بودجه ارائه شده از سوی دولت هستند. نگرانی‌شان این است که دولت برای تأمین نقدینگی خود، بارهای سنگین دیگری را بر دوششان بگذارد. مردم نگران‌اند که دولت به جای این که نقدینگی را از شرکت‌های بزرگ، بانک‌ها، ذخایر دریایی و چیزهای غیرضروری تأمین کند، جلوی ریخت پاش‌های بی‌مورد در دستگاه‌های دولتی را بگیرد و اموال عمومی را باز پس بگیرد، از جیب شهروندان تأمین نماید. به ویژه این که وزیر مالیه اعلام کرده است: اگر جلوی فساد و ریخت و پاش در ادارات و نهادهای دولتی گرفته شود، به وضع مالیات‌های جدید نیاز نیست. نگرانی ما این است که 260 میلیون دلار ضرر ناشی از اینترنت غیرقانونی نیز به عهده دولت گذاشته شود. چون معلوم شده است که در لبنان، مجرم، پلیس و قاضی یکی است.
باز هم در لبنان از هوشیاری نیروهای امنیتی برای حمایت از کشور در برابر تروریسم تقدیر و تشکر می‌کنیم. چون بعد از آرامش و ثبات نسبی در کشور، تروریست‌ها تصمیم داشتند با برنامه‌ریزی برای حمله به مرکز تجاری بیروت، عرصه اقتصادی و گردشگری لبنان را هدف قرار دهند.
چه کسانی از مسلمانان میانمار حمایت می‌کنند؟
به برمه می‌رسیم تا به اقدامات وحشیانه اکثریت بودایی علیه مسلمانان روهینگیا بپردازیم. در این باره از سازمان ملل متحد و ناظران حقوق بشر در جهان می‌خواهیم به مسئولیت خود عمل کنند و شورای نظامیان را تحت فشار قرار دهند که از مسلمانان این کشور حمایت نمایند. همین طور از سازمان همکاری اسلامی نیز می‌خواهیم که صدای اعتراض خود را بلند کند و در این زمینه به وظیفه خود عمل نماید.
فلسطین، شعله‌های فروزان مقاومت
به فلسطین می‌رسیم که به خاطر تداوم محاصره و حملات هوایی به غزه، گسترش طرح‌های شهرک‌سازی در کرانه غربی و قدس و تصویب قانون شهرک‌های مسکونی که اجازه مصادره زمین‌های فلسطینی را می‌دهد، درد و رنج مردم آن ادامه دارد.
در اینجا از جامعه جهانی می‌خواهیم که به مسئولیت خود عمل کند و رژیم صهیونیستی را تحت فشار قرار دهد. همین طور از دولت‌های عربی و اسلامی نیز می‌خواهیم که با قضیه فلسطین و حوادثی که در آن می‌گذرد، تعامل جدی داشته باشند تا تجربه از دست رفتن باقیمانده سرزمین فلسطین تکرار نشود.
در این زمینه باید از مقاومت مردم فلسطین تشکر کنیم که اصرار داد شعله‌های مقاومت را فروزان نگاه دارد و از اختلافات موجود در عرصه فلسطین و کسانی که به راه حل‌های مسالمت‌آمیز چشم دوخته‌اند، عبور کند.
سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران
این روزها سی و هشتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی است. این روزها یادآور جان‌فشانی‌های عظیم مردم ایران است. این فداکاری‌های برای این صورت گرفت که مردم صاحب اختیار خود شوند و به دور از فشار محورهای بین المللی آزادانه تصمیم بگیرند. همه این دستاوردها وقتی به دست آمد که رهبری آگاه و شجاعی پا به میدان گذاشت که از منافع فردی و حساب‌های آنی گذشت.
ما اطمینان داریم که این روحیه انقلاب اسلامی را به پیروزی رساند و از جمهوری اسلامی در برابر دشمنان و بدخواهان حفاظت کرد، از آن در برابر چالش‌های آتی صیانت خواهد نمود. به این مناسبت به مردم و رهبری ایران تبریک عرض می‌کنیم و از فداکارهای عزمی‌شان برای حفظ روحیه جهادی در خرد و قلب مردم، تقدیر و تشکر می‌نماییم.
